وبلاگ نویسی: رسالت نویسندگی یا وقاحت قلم

مواظب باشید!یادداشت: هنگامی که وبلاگ نویس و وبلاگش تبدیل می شود به پایگاهی برای انتشار تصاویر غیر اخلاقی، دانلود فیلم های خانوادگی،میهمانی های شبانه مردم و مطالبی که معلوم نیست نویسنده تا چه اندازه وقاحت را چاشنی قلمش کرده است تا آنها را روی خروجی وبلاگ قرار دهد باید ترسید از دهکده جهانی بزرگراههای اطلاعاتی وانفجار اطلاعات و دنیای سایبری که خزنده و آرام وارد زندگی می شود.

با یه پست جدید آپم، لینکاندمت، آپ جدیدتو سیو می کنم بعدا که آف شدم بخونم ، سی یو لیتر، بصبر با هم بریم، دمت گرم حسابی پستت بهم فاز داد، بزنگ بهم ، هواست نیستا هستی؟…

نسل امروز زندگی را با کامپیوتر پیوند زده است. اگرتکنولوژی، خیلی چیزها را تحت تاثیر قرار داده باشد، کامپیوتر و دنیای آن را متحول کرده است. کامپیوتر هم اکنون، قطبی بزرگ و بی همتا در عرصه تکنولوژی است. در حال حاضر در جامعه ما دنیای مجازی و اینترنت نامی کم و بیش آشنا، اما در عین حال مهم و اسرارآمیز است. این دنیا آنقدر فضا دارد که هر کسی برای خود بتواند محیطی بنام وبلاگ را طراحی کند و آنچه دل تنگش می خواهد روی خروجی آن قرار دهد.

تولد صفحاتی شخصی بنام وبلاگ
وبلاگ فضایی مجازی در اینترنت است که بلاگر یا نویسنده وبلاگ، مطالبی را با موضوعاتی خاص در آن منتشر می کند. اصطلاح وبلاگ برای نخستین بار در سال توسط ” جان بارگر ” 1997 مطرح شد اما وبلاگ های واقعی از اواسط دهه 1990 ایجاد شدند که آن زمان، ژورنال های آنلاین نام داشتند. در دسامبر 1990 اینترنت به صورت شبکه ای جهانی فعالیت خود را آغاز کرد و اولین وبلاگ توسط ” تیم برنرزلی ” ( مخترع وب) ایجاد شد.

بنا بر این گزارش تا سال 1990 تنها 23 وبلاگ وجود داشت اما در حال حاضر به نوشته سایت‌ایتالیایی “كانا وب” بیش از 2/27 میلیون وبلاگ فعال وجود دارد و روزانه بیش از 75 هزار وبلاگ به آنها افزوده می‌شود. (البته تعداد كل وبلاگ‌های فعال و غیرفعال شاید از 100 میلیون هم بیشتر باشد)

وبلاگ نویسی در ایران نیز مانند کشورهای دیگر کاربرانی دارد که هرروز به تعدادشان افزوده می شود تا جایی که ایران در میان کشورهای خاورمیانه با 23 میلیون کاربر رتبه اول را به خود اختصاص داده است. قاره آسیا با داشتن بالاترین کاربران اینترنتی مقاوم نخست دنیا را یدک می کشد و اروپا مقام دوم جهان را.

اما در ایران سلمان جریری در 16 شهریور 1380 اولین وبلاگ فارسی را بر سوی صفحه‌ اینترنت قرار داد. این روند ادامه داشت تا جایی که اکنون چیزی حدود 700 هزار وبلاگ ثبت شده و 100 هزار وبلاگ فعال از میان 100 میلیون وبلاگ جهانی به ایران تعلق دارد.

یکی عاشق، یکی فارغ، یکی جامعه شناس و …
از آمار و ارقام که بگذریم ، وبلاگ نویسی دارای قالب و فرم مشخصی شده است که کار را برای هر کاربری راحت کرده است. فهرست موضوعی سرویس های وبلاگ از همان ابتدا مسیر شما را برای دست یافتن به مطلب مورد نظر مشخص می کند. البته به اعتقاد بسیاری دنیای سایبر در حکم مخزنی از اطلاعات خوب و بد، زشت و زیبا، اخلاقی و غیراخلاقی تلقی می شود که معمولا مرز میان این صفات دوگانه در جوامع مختلف با توجه به فرهنگ و هنجارهای حاکم به طرق مختلف تعریف می شود.

نکته قابل تامل در خصوص وبلاگ نویسی این است که گاه در میان وبلاگ ها مطالبی پیدا می کنیم که توی هیچ جای دیگر نمی توان یافت. دغدغه های درونی و شخصی هر کس توی وبلاگش دیده می شود، یکی مذهبی است، یکی سیاسی ، یکی عاشق ، یکی جامعه شناس و … اما گاهی وبلاگ ها از حالت سرگرمی و پرکردن اوقات فراغت خارج می شوند و به ابزاری برای کار و منبع درآمد تبدیل می شوند. آنقدر مهم می شوند که به نوعی رزومه افراد به حساب می آیند. وبلاگ های اساتید و هنرمندان و نویسندگان در مسیر شناخت و افزایش آگاهی عمومی و تخصصی کاربران، تاثیرات بسیار خوبی دارد و فضای وبلاگ نویسی را از حالات لوس و بی مزه و بی محتوای خیلی ها به سمتی مفید می کشاند.

اما بنا بر این گزارش تحقیقات انجام شده نشان می دهد که به دلیل پایین بودن سطح بانکداری‌الکترونیک، تمایل بسیار کم کارخانه ها برای تبلیغات الکترونیک و نیاز به دانش تخصصی وبلاگ نویسی تجاری در ایران هنوز در اقلیت قرار دارد و افراد بسیار کمی به سراغ این سبک وبلاگ نویسی می روند و در نتیجه درآمدزایی از این وبلاگ در کشور ما بشدت پایین است. تمایل به راه اندازی این وبلاگ ها در حالی در کشور ما روند کندی را طی می کند که وبلاگ های تجاری در کشورهای توسعه یافته محبوبیت بسیار بالایی را برای خود دست و پا کرده اند و بالاترین آمار وبلاگ نویسی بطور کلی نویسندگان وبلاگ معمولا موضوعاتی که در دنیای واقعی نمی توانند تجربه کنند و یا به آن علاقه دارند در صفحات وبلاگ خود می نویسند. تا اینجای مسئله ظاهرا همه چیز خوب و زیباست و نویسنده علاوه بر رفع نیازهای روحی خود شرایطی را فراهم می کند تا مخاطب با نظرات و مطالب مفید آشنا شود. اما همچون سکه که دو رو دارد دنیای مجاز و وبلاگ نویسی اش هم دو رو دارد و در پاره ای از موارد باید نتایج ناخواسته آن روی وبلاگ نویسی را به نظاره نشست.

وبلاگ من تریبون من است
ارتباط با بلاگرهای دیگر ، برقراری تعامل های اجتماعی ، دانش افزایی ، بیان عقاید و تجربیات و حالت های شخصی در قالب های مختلف، کاریابی ، امور تبلیغاتی برای معرفی محصول و کالا در حد بسیار گسترده، جذب مخاطب با درج آگهی و اعلامیه ها توسط احزاب و تشکل ها ، آموزش و … از کارکردهای بی شمار وبلاگ نویسی است. می توان وبلاگ را اتاقی شخصی دانست که در یک فضای نامتناهی ساخته ای. هرکس می تواند وارد آن شود اما حریم آن محفوظ است مگر اینکه به زور لگد به آن حریم وارد شوی که این، کار هر کسی نیست.

وبلاگ هایی که به صورت شخصی نوشته می شوند، انگیزه های مختلفی دارند. اما به نظر می رسد مهم ترین عامل برای نوشتن یک وبلاگ، فضای آزادی است که هر بلاگر بدون هیچ محدودیتی حرف های دلش را می زند. نه سانسور دارد و نه شاکی، نه ترس را می شناسد نه پیگرد قانونی را ، نه جیبت را خالی می کند نه برای یک متن هزاران صفحه ای جا کم می آوری . امکانات در نوشتن وبلاگ، انگیزه را رشد می دهد، و قلم را به جوش می آورد، و روزی می رسد که آنقدر با تو یکی می شود که سرزدن و به روز کردن مطالب وبلاگت از نان شب و روزت واجب تر می شود. وقتی برای تمام ناگفته هایت زبانی می یابی که همه آن را می فهمند، راضی و خوشحال ادامه می دهی اما نه تا آنجا که…

محیط مجازی شرایطی را فراهم می کند تا افراد فراتر از آنچیزی که هستند خود را در قالب مطالبشان نشان دهند و با نظراتی که دیگران برای آنها می گذارند خوشحال شوند و کلی ذوق کنند. در این میان بلاگر هایی وجود دارند مثل تندروهای سیاسی، بیش فعال ها ، هرزبلاگ‌ها که نویسندگانشان توهم این را دارند که رسالت وبلاگ نویسی بر دوش آنها قرار دارد و باید تلاشی مضاعف را برای روشن کردن اذهان به خواب رفته مردم انجام دهند. آمارهای غیر رسمی حاکی از این است بسیاری از وبلاگ نویسان ایرانی چنین تصوری دارند و این سبک وبلاگ نویسی بیشترین طرفدار را بین ایرانی ها دارد.

از بی هویتی بلاگر تا وقیح نگاری اینترنتی
در کنار همه خوبی های وبلاگ نویسی مثل سرعت بالای انتشار مطالب و اخبار، پنهان ماندن هویت بلاگر، نبودن سانسور، افزایش اطلاعات و آگاهی در حد وسیع، تخلیه روانی ، یادگیری، آرشیو مطالب و … معایب زیادی وجود دارند که نمی توان از کنارشان به آسانی گذشت. بی توجهی به مصالح ملی به دلیل آزادی مفرط در بیان، مستند نبودن بسیاری از مطالب ، عدم رعایت شاخصه های اخلاقی ، نشر و دامن زدن به شایعات، ایجاد انحرافات فکری و اخلاقی و درج مطالب ضد انسانی، قضاوت و نگرش های سطحی به مسائل ، بزرگ پنداری و خودشیفتگی برخی بلاگرها و … از معایب وبلاگ نویسی است.

براین اساس هنگامی که وبلاگ نویس و وبلاگش تبدیل می شود به پایگاهی برای انتشار تصاویر غیر اخلاقی دانلود فیلم های خانوادگی ومیهمانی های شبانه مردم و مطالبی که معلوم نیست نویسنده تا چه اندازه وقاحت را چاشنی قلمش کرده است تا آنها را روی خروجی وبلاگ قرار دهد بایدترسید از دهکده جهانی بزرگراههای اطلاعاتی وانفجار اطلاعات و دنیای سایبری که خزنده و آرام وارد زندگی می شود و تیشه به ریشه بنیان های اجتماع می زند البته باز آرام و مستمر.

تبلیغات این وبلاگ ها که باید نویسندگانشان را بجای بلاگر “وقیح نگار “نامید با چنان آب وتابی صورت می گیرد که مخاطب بخصوص نوجوانان و جوانان را برای کلیک روی آدرس وبلاگ بی تاب می کند تا بتواند گوشه ای از آنچه بهترین، جالب ترین، جنجالی ترین، خفن ترین و … نامیده می شود به چشم ببینند.

در این میان خانواده ها دائما احساس نگرانی خود را نسبت به این سوءکارکردها، فاصله و انحرافاتی که در رابطه با یک رسانه یا تکنولوژی در جامعه ممکن است به وجود بیاید نشان می دهند و این حس نگرانی زمانی جدی تر می شود که مشاهده می کنند بسیاری از وبلاگ های غیر اخلاقی که یدی طولانی در انتشار تصاویر و مطالب غیر اخلاقی دارند براحتی برای نوجوان و جوانشان قابل دسترس اند و اگر هم فیلتر باشند فرزندانشان می توانند با فیلتر شکنی که خود دنیای مجازی در کوتاه ترین زمان در اختیارشان می گذارد به این وبلاگ ها نفوذ پیدا کنند.

در ادامه می توان حدس زد چه اتفاق می افتد کارشناسان نسبت به ترویج ناهنجاری، خشونت، جنسی شدن جامعه، شکل گیری رفتارهای خلاف منافی اخلاق و…هشدار می دهند، والدین نگران می شوند، مسئولان دنبال راه چاره می گردند و نوجوان و جوان جامعه همچنان به راحتی به این وبلاگ ها رفت و آمد می کند.
به اعتقاد بسیاری از کارشناسان تصور اینکه با فیلتر کردن چند وبلاگ و یا پیدا کردن نویسندگان این سبک وبلاگ ها به این امید باشیم که مسئله ختم به خیر شود جز تصوری متوهمانه چیز دیگری نیست چرا که در مورد اول فیلتر شکن ها به کمک مخاطب می آید و در مورد دوم هم فضای مجازی و بی مکانی اش.

باز هم پای آموزش لنگ می زند
درهر صورت هرزه نگاری، انتشار تصاویر و فیلم‌های مستهجن، سرقت ادبی، نشر اکاذیب، شایعه پراکنی، انتشار اطلاعات خصوصی دیگران و در نهایت ادبیات بدون اخلاق و بدور از عرف در نوشتن پست‌ها از جمله معضلات اخلاقی است که گریبان وبلاگ‌های فارسی را گرفته است که در کنار تمام ویژگی های خوب دنیای مجاز وجودش به رسمیت شناخته شده است.

شاید اگر مارشال مک لوهان کانادایی با آن رویاهایی که برای دهکده جهانی اش داشت امروز زنده بود و می دید که دهکده جهانی که قرار بود مامنی برای ارائه اطلاعات بدون هیچ محدویت زمانی مکانی شود تبدیل به جولانگاهی برای به تصویر کشیدن آنچه تابو به حساب می آید شده است قطعا از خجالت آب می شد و تمام خوشبینی هایش را پس می گرفت.

از هر سمت که به این مسئله و عواقبش نگاه شود چیزی جز لنگ زدن در آموزش نسبت به دنیای مجاز چیز دیگری نمی توان یافت. دائما در بوق کرنا می کنیم امروز در بزرگراه اطلاعاتی و دهکده جهانی زندگی میکنیم و در میان هجمه بی نهایتی از دانش اما هرگز به این فکر نمی کنیم ورود به هر عرصه ای نیاز به حداقل آموزش هایی دارد حداقل آموزش هایی که مخاطب را به این باور برساند که پرسه زدن در بلاگ های پورنو چیزی جز سراب نیست.
انتهای پیام/.

باشگاه جوانی برنا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

جایزه همراه اول