ويژگی بارز وبلاگ دينی، استفاده كاربردی از متون دينی است

به باور يك فعال عرصه وبلاگ نویسی، وبلاگ‌هايی كه برچسب دينی دارند را می‌توان به دو دسته كاربردی و غيركاربردی تقسيم كرد و وبلاگی را دينی دانست كه از متون دينی، به صورت كاربردی، در فضای وبلاگ استفاده كند.

به گزارش «وبلاگ نیوز» حسن قاسم‌زاده، وبلاگ‌نويس و فعال در عرصه فضای مجازی، در گفت‌وگو با ايكنا، درباره آسيب‌شناسی وبلاگ‌نويسی دينی گفت: يك نكته مهم اين است كه يك عده به اسم وبلاگ‌نويسی دينی كارهای سخيف انجام می‌دهند، مثلاً كپی مكرر مطالب و تكرار يك محتوای نخ‌نما، يا نوشتن يك حديث بدون تحليل آن. آوردن تحليل يك حديث در كنار آن يا كاربرد حديث در فضايی كه قابل فهم باشد، خيلی مهم است. شايد بتوان وبلاگ‌نويسی دينی را به دو دسته كاربردی و غيركاربردی تقسيم كرد.

قاسم‌زاده بيان كرد: يكی از مشكلات جشنواره‌های ما همين است كه در زمان داوری، ملاك داوری تحليل محتواست، نه تحليل گفتمان؛ يعنی به جای تحليل كردن نگاه وبلاگ‌نويس تعداد پست‌ها ملاك قرار می‌گيرد. اگر گفتمان دينی بيشتر مورد توجه قرار بگيرد تا محتوای دينی، آن وقت معلوم می‌شود ما چند درصد وبلاگ‌نويس قوی دينی داريم. ويژگی بارز وبلاگ دينی، استفاده كاربردی از متون دينی در فضای وبلاگ است.

اين وبلاگ‌نويس عنوان كرد: تعداد افرادی كه اين‌گونه می‌نويسند، زياد نيست. تعداد كمی مطلب‌شان و آن چيزی كه می‌نويسند رنگ دينی دارد. بسياری از كسانی كه به خاطر جشنواره‌ها وبلاگ می‌نويسند يا شايد دغدغه هم داشته باشند، كار نفی و اثباتی صِرف انجام می‌دهند و كارهای تحليلی انجام نمی‌دهند.

شناخت وبلاگ‌نويسان از همديگر تنها با نوشتن و كامنت گذاشتن درست نمی‌شود و پيوند ايجاد نمی‌شود. واقعاً الآن شبكه‌های اجتماعی جزو جدايی‌ناپذيری از اينترنت شده‌اند و بخش زيادی از فعاليت‌ها در اين حوزه متمركز شده است

وی، سپس، به عدم اطلاع وبلاگ‌نويسان دينی از فعاليت‌های يكديگر به عنوان مانعی عمده اشاره كرد و افزود: يكی از مشكلات اصلی وبلاگ‌نويسان دينی نشناختن همديگر است. البته اخيراً جشنواره‌ها و تجمع‌های وبلاگ‌نويسان دينی باعث بهتر شدن فضا شده است، اما همچنان اين افراد يكديگر را نمی‌شناسند. وقتی اين شناخت به وجود بيايد وبلاگ‌نويسان از تجربيات يكديگر استفاده می‌كنند فضايی به وجود می‌آيد كه می‌توان به بچه‌هايی كه علاقه‌مند هستند ولی ضعف دارند هم كمك كرد.

اين فعال عرصه مجازی اظهار كرد: نكته ديگر اين است كه دسترسی محدود به يك سری از جوامع سايبری باعث سخت‌تر شدن شناخت متقابل می‌شود؛ چون امروز كمتر كسی از طريق وبلاگ با ديگران آشنا می‌شود، و اين آشنايی بيشتر در فضای مجازی است. چون جوامع سايبری هم سهل‌الوصول‌تر هستند و هم امكانات متنوعی را به صورت يك‌جا در اختيار كاربران قرار می‌دهند.

حسن قاسم‌زاده به عدم ورود خبرگان و اهل‌فن به فضای مجازی به عنوان آسيب ديگر اين فضا تصريح كرد و گفت: گروه اول كه می‌ترسند بنويسند و مشكل دارند، مشكل اين گروه را می‌توان با آموزش و آگاهی دادن حل كرد. گروه ديگر فرصت ندارند در اين فضا وارد بشوند، بايد علاقه‌مندان اين‌ها با راه‌اندازی وبلاگ، گفتمان اين افراد را گسترش دهند.

قاسم‌زاده، در پايان، روی اهميت شبكه‌های اجتماعی تأكيد كرد و افزود: وبلاگ‌نويسان شناخت دقيقی از هم ندارند. اگر اين شناخت شكل بگيرد می‌توانند به يكديگر كمك كنند و روی تفكر همديگر تأثير بگذارند. اين هم تنها با نوشتن و كامنت گذاشتن درست نمی‌شود و پيوند ايجاد نمی‌شود. واقعاً الآن شبكه‌های اجتماعی جزو جدايی‌ناپذيری از اينترنت شده‌اند و بخش زيادی از فعاليت‌ها در اين حوزه متمركز شده است.
انتهای پیام/.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

جایزه همراه اول