کارکرد شبکه‌های اجتماعی برای رادیو و تلویزیون

بدون شک هم­ اکنون رادیو و تلویزیون فراگیرترین رسانه در سطح ایران و جهان به شمار می­رود. رسانه­ای که جزء اولین لوازم زندگی یک خانواده است.

امروز تلویزیون به تنهایی بیش از چهار میلیارد نفر مخاطب در جهان دارد و هر سال نزدیک به 70 میلیارد دلار فقط در ایالات متحده صرف تبلیغات تلویزیونی می‌شود. این درحالی است که ایالات متحده مهد توسعه فناوری، رایانه و اینترنت است. بنابراین به جرات می­توان گفت، هیچ رسانه­ای گسترده­تر از تلویزیون برای دست‌یابی به مخاطبان نیست.

ادغام اینترنت و تلویزیون
شاید مهم­ترین اتفاق حوزه رادیو و تلویزیون در آینده ادغام تلویزیون با اینترنت باشد. به عبارتی دیگر، تلویزیون همانند سیستم­ عامل که در کامپیوتر نقش رابط بین سخت و افزار و نرم افزار را به عهده دارد، نقش رابط بین اینترنت و رایانه را بازی می­کند.

انجمن جهانی الکترونیک طی تحقیقی اعلام کرد که همگرایی تلویزیون و اینترنت امری اجتناب­ناپذیر است و نیمی از پاسخگویان به این تحقیق خواستار دسترسی به اینترنت از طریق تلویزیون شدند.

آنچه که مسلم است، تلوزیون با مخاطب چهار میلیارد نفری بازاری نیست که به این راحتی جایگزینی داشته باشد. بنابراین کاملا طبیعی است که وقتی می­شنویم شرکت گوگل به سوی ادغام اینترنت با تلویزیون رفته است.

از ادغام تلویزیون و اینترنت بگذریم، قاعدتا در آینده نزدیک یکی از پیوندهای اساسی بین اینترنت و تلویزیون به شمار می­روند و این بار این شبکه­ها نقش سیستم عامل را بازی می­کنند.

شبکه­ های اجتماعی؛ بازگشت عموم
امروز شبکه­ های اجتماعی سکان دار اقیانوس پرتلاطم اینترنت هستند و مسلما یکی از کارکردهای اساسی بین تلویزیون و اینترنت کاربرد شبکه­های اجتماعی است. شبکه­هایی که مبتنی بر فناوری “وب دو” فعالیت می­کنند و با اجتماع گرایی مجازی نقش اساسی در معادلات رسانه ای جهان بازی می کنند.

در وهله اول باید به این نکته اشاره کرد که شبکه­ های اجتماعی قرار نیست جایگزین رادیو و تلویزیون شوند بلکه قرار است باعث توسعه مخاطب این رسانه­ها شوند. به عبارتی دیگر اینترنت و شبکه­های اجتماعی ساختار و کارکرد رادیو و تلویزیون را تغییر نمی­دهند بلکه کانال انتقال و جذب مخاطبان تغییر می­کند.

متاسفانه صدا و سیمای جمهوری اسلامی تاکنون هیچ فعالیت مدون و مشخصی در شبکه­های اجتماعی داخلی و خارجی نداشته است. این در حالی است که اکثر غریب به اتفاق شبکه­های خارجی از جمله بی بی سی، صدای امریکا، رادیو فردا، سی ان ان و فاکس نیوز به طور کاملا حرفه­ای در شبکه­های اجتماعی فعال شده است.

به عنوان مثال هم­اکنون برنامه پارازیت شبکه صدای امریکا(VOA) صفحه­ای در فیس­ بوک دارد. بیش از 88 هزار و 500 نفر از سراسر دنیا عضو صفحه پارازیت در فیس بوک هستند و به طور قارچگونه برتعداد کاربران آن افزوده می­شود. این در حالی است که پارازیت در هفته 30 دقیقه بیشتر روی آنتن نیست.

پارازیت در اواسط هر هفته مهیمان آخر هفته برنامه را معرفی می­کند و از عضوهای صفحه خود درخواست می­کنند تا سوال­هایی را به عنوان مجری برنامه پارازیت از میهمان بپرسند و مجری پارازیت درکنار سوال­های خود در هر هفته بیش از 200 سوال دیگر از سوی مخاطبان دریافت می­کند. به عبارتی بهتر، یک فکر تبدیل به چند فکر شده و دیدگاه­های بسیاری در توسعه بار محتوایی برنامه مطرح می­شود.

همچنین صفحه­ای با عنوان “90 تی وی” در فیس بوک وجود دارد که بیش از شش هزار و 700 کاربر عضو دارد، البته مشخص نیست این صفحه از سوی مسوولان برنامه 90 است یا از سوی علاقه­مندن به آن؟! این نکته اساسی در جذب مخاطبان 90 تی وی است.

کاربرد شبکه های اجتماعی برای رادیو و تلویزیون
یکی از واقعیات رادیو و تلویزیون علاوه بر پیشرفت نرم و سخت افزاری، استفاده و آشنایی با کاربردهای شبکه­های اجتماعی است. که در ادامه به شش کاربرد اصلی شبکه­های اجتماعی برای رادیو و تلویزیون ملی اشاره می­شود:

1- اشتراک محتوا: یکی از کارکردهای اصلی شبکه­های اجتماعی، اشتراک محتوای داغ (Hot) رسانه­های جمعی (رادیو، تلویزیون و مطبوعات) است. کاربران با مشاهده اخبار مهم، گاف­ها و غیره در تلویزیون آنها را در شبکه­های اجتماعی برای سایر دوستان و کاربران به اشتراک می­گذارند و اینگونه یک محتوا در چندکانال مجزا انتشار می­یابد که این امر به توسعه جذب مخاطبان آن رسانه کمک می­کند.

2- پایش محتوا: شبکه­ های اجتماعی بهترین مکان پایش (Monitoring) لحظه­ای محتوا در اینترنت است، امروز تهیه­کنندگان یک برنامه به راحتی می­توانند بازخورد فعالیت خود را در شبکه­های اجتماعی مشاهده کنند، شاید یک نکته از سوی یک کاربر باعث دگرگونی شدیدی در ساختار برنامه شود.

3- توسعه فرهنگ ایرانی و اسلامی: فعالیت رادیو و تلویزیون در شبکه­های اجتماعی و جذب مخاطبان داخلی و خارجی می­تواند به غنای فرهنگ ایرانی و اسلامی کمک شایانی کند، زیرا بزرگترین مزیت این شبکه­ها، حضور کاربران از سرتاسر دنیاست که با یک استراتژی مدون می تواند آنها را به برنامه­های داخلی جذب کرد.

4- افزایش ترافیک سایت: بر طبق آمار الکسا وب سایت صدا و سیما (http://irib.ir/) در حال حاضر 75 سایت پربازدیدکننده در ایران است. (این درحالی است که وب سایت فیس بوک با وجود فیلتربودن رتبه 56 را در این رتبه بندی داراست) باز انتشار محتوا و بازگشت مخاطب به سایت منبع، یکی از کاربردهای اصلی شبکه­های اجتماعی است و فعالیت آهسته و پیوسته بخش­های مختلف رادیو و تلویزیون می­تواند ترافیک سایت اصلی صدا و سیما را افزایش دهد.

5- اعتماد و پاسخگویی آنلاین: گاهی یک قسمت برنامه نیاز به توضیح دارد و مخاطب تنها با دیدن یا گوشش دادن به آن نمی­توانند موضوع اصلی را درک کند و دچار بی­اعتمادی و شک می­شود، شبکه­های اجتماعی مکانی مناسب برای پاسخگویی شفاف و بدون پرده است که در نهایت منجر به اعتماد مخاطبان می­شود.

6- جذب محتوای خبرنگاران شهروندی: وجود خبرنگاران شهروندی یک از کارکردهای اصلی­شبکه های اجتماعی است. خبرنگارانی که محتوایی این شبکه ها را تولید می­کنند.

با تمام این تفاسیر، آنچه که مسلم است صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران در تجهیز سخت افزاری دست رد به هیچ تکنولوژی داخلی و خارجی­نمی زند اما به گمان من سوال دو اساسی مطرح است، آیا با روند توسعه انکارناپذیر اینترنت و شبکه­های اجتماعی می­توان فقط به توسعه سخت­افزاری اکتفا کرد؟ آیا صدا و سیما همسو با تلویزیون­های مطرح خارجی، نباید یک استراتژی مدون و بلندمدت جهت فعالیت در اینترنت و شبکه­­ های اجتماعی داشته باشد؟
انتهای پیام/.

جواد افتاده، هفته نامه سروش

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

جایزه همراه اول