تنوع ادبيات، وبلاگ‌های دينی را از ورطه تكرار رهايی می‌بخشد

يك تحليل‌گر و پژوهشگر آی ـ تی معتقد است يكی از مشكلات وبلاگ‌نويسان دينی، انتقال مفاهيم با يك زبان و يا شكل تكراری است كه هم باعث ايجاد خستگی می‌شود و هم مخاطب را از آن فضا دور می‌كند؛ لذا تنوع ادبيات دينی در اين وبلاگ‌ها ضروری است.

به گزارش«وبلاگ نيوز»، “ندا مفاخری”، مديرعامل شركت مديريت اطلاعات پويا مهارت در گفت‌وگو با ايكنا، در مورد راه‌كارهای جذب مخاطب بيشتر برای وبلاگ‌های دينی گفت: يكی از عوامل مهم و عمده در فضای جامعه اطلاعاتی و قرن معاصر اين است كه هر كسی بخواهد از طريق رسانه‌ مجازی، پيامی را به كاربران منتقل كند بايد مخاطبان خودش را بشناسد؛ يعنی اينكه اگر كسی يك وب‌سايت يا وبلاگی را در فضای مجازی عرضه می‌كند و در آن محتوای دينی را ارائه می‌دهد، قبل از هر چيز بايد متوجه باشد كه اين پيام به چه كسانی انتقال داده می‌شود.

وی در تبيين علت اين مسئله افزود: اگر قرار است اين پيام به جوانان و كسانی كه دسترسی كاملی به اطلاعات دارند انتقال داده ‌شود، آن‌وقت بايد محتويات و مطالب رسانه مجازی به‌صورت جذاب‌تر و دقيق‌تر ارائه شود.

عضو هيئت مديره پايگاه جامع اطلاع‌رسانی مديران ايران در ادامه سخنانش تصريح كرد: معتقدم يكی از كارهای خوب اين است كه يك وبلاگ‌نويس كه می‌خواهد خودش را به عنوان نشردهنده معارف و مطالب دينی در فضای مجازی معرفی كند، می‌تواند با وبلاگ‌های ديگری كه لزوماً هم‌نوع و هم‌سنخ با وبلاگ‌های دينی نيستند ارتباط برقرار كند و بدون اينكه جدالی ايجاد شود آن‌ها را جذب معارف اسلامی كند.

مفاخری در اين رابطه اضافه كرد: منتها اين جذب با اين روش ارتباطی فقط با سعه صدر اتفاق می‌افتد؛ يعنی اينكه اگر وبلاگ‌نويس دينی بگويد چون من مطالب درستی بيان می‌كنم ديگران هم بايد حتماً آن را به همان شكل بپذيرند، آن‌وقت اين ارتباط گسسته شده و به يك ارتباط يك سويه و يك طرفه تبديل می‌شود كه نتيجه خوبی به همراه نخواهد داشت.

يكی از مشكلات وبلاگ‌نويسان دينی ما تكرار مكررات است و اين تكرار باعث ايجاد خستگی می‌شود ؛ يعنی تكرارها باعث می‌شود كه ما آنقدر مطالبی را با يك زبان و به شكل تكراری به مخاطب انتقال دهيم كه آن مطالب برای كاربران عادی به نظر بيايد

مدير دپارتمان يادگيری الكترونيكی مديران ايران در بخش ديگری از سخنان خود عنوان كرد: اساس عملكرد يك وبلاگ‌نويس مذهبی در دنيای مجازی بايد اين‌گونه باشد كه بتواند آن ارتباط دو سويه را كه بيان شد با ديگر وبلاگ‌ها حفظ كند و عملاً هم كسی كه در زمينه دينی وبلاگ دارد و پيام‌رسانی دينی انجام می‌دهد اگر هدفش جذب ديگران به معارف اسلامی باشد، بايد اين نحوه برقراری ارتباط را بداند و در عرصه اجرا عملياتی كند.

اين تحليل‌گر و پژوهشگر آی ـ تی با اشاره به نقش و تأثير ادبيات دينی در جذب مخاطب برای وبلاگ‌های دينی، تأكيد كرد: ادبيات دينی حتماً می‌تواند كه در اين مهم مؤثر باشد، ولی اين نكته را در مورد اين مسئله يايد در نظر داشته باشيم كه ادبيات دينی ما نبايد به ورطه تكرار بيافتد؛ مثلاً وراد شدن ادبيات دينی در جاهايی مثل تالارهای گفت‌وگو، اين فضاها را به يك محيط امن و سالم برای تبادل نظر و گفت‌وگو برای كاربران اين تالارهای گفت‌وگو تبديل می‌كند.

وی ادامه داد: يكی ديگر از راه‌كارهای جذب مخاطب برای وبلاگ‌های دينی اين است كه وبلاگ‌نويس مذهبی در لابه‌لای مطالب دينی خود، گاهی به معرفی و بيان ديدگاه‌های دانشمندان و بزرگان علمی دنيا هم بپردازد، بدين معنی كه وبلاگ‌نويس مذهبی بايد با استفاده از يافته‌های علمی به مخاطبش اعلام كند كه اين سخنانی كه درباره دين می‌گويم مورد تأييد علوم روز هم هست و در كل اين مطالب اسلامی برای امروز ما هم اعتبار دارد.

مفاخری در ادامه سخنانش به آسيب‌شناسی وبلاگ‌های دينی پرداخت و بيان كرد: يكی از مشكلات وبلاگ‌نويسان دينی ما تكرار مكررات است و اين تكرار باعث ايجاد خستگی می‌شود؛ يعنی تكرارها باعث می‌شود كه ما آنقدر مطالبی را با يك زبان و به شكل تكراری به مخاطب انتقال دهيم كه آن مطالب برای كاربران عادی به نظر بيايد و آنان ديگر علاقه‌ای برای رفتن به سمت اين مطالب نداشته باشند و اين هم جزئی از فطرت بشر است و ارتباطی با ارزش مطلب ندارد چراكه اصولاً انسان در مقابل مسائل تكراری به صورت عادت برخورد می‌كند.

وی در پايان برای رفع اين مشكل اظهار كرد: برای اينكه اين اتفاق در مورد محتوای وبلاگ‌های دينی نيافتد، بايد در بيان محتوای دينی به دلنشين بودن و تنوع ادبيات مذهبی توجه شود و در اين صورت مخاطبين بيشتری جذب وبلاگ‌های دينی خواهند شد.
انتهای پیام/.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

جایزه همراه اول