تونس؛ سرآغاز دومینوی انقلاب‌های «رسانه‌های اجتماعی»

خبری غیر منتظره بود برای ما که عادت کرده بودیم به دیکتاتوری های مورد حمایت آمریکا از ترس به قدرت رسیدن اسلامگراهایی که در بدنه جامعه نیرو و نفوذ دارند.

خیزش دیکتاتور افکن مردم تونس اما حالا نقل خبرهای شبکه های بزرگ دنیاست. رسانه هایی که پیشتر چندان خوش نمی داشتند شعله های آغازین آن را خبر کنند، مبادا آتش دامن دیگر دیکتاتورها را هم بگیرد.

آیا دومینوی سقوط دیکتاتورهای عربی آغاز شده است؟ اگرچه کبریت هایی که زده شد مثل آن خودسوزی آتش به خرمنی نزد. با این حال زمانه سقوط رسیده است.

واقعیت این است که شبکه های بزرگ و جهانی تلویزیونی به نوعی از این دیکتاتور ها حمایت می کنند. یادم هست در انتخابات اخیر پارلمانی مصر، خبرنگار بی بی سی فارسی خیلی با احتیاط کلی گزارش داد که در مصر رسانه ها خیلی آزاد نیستند و گفته می شود سرکوب هم هست و کلاً فقط طرفداران مبارک رای آوردند و هیچ مخالفی رای نیاورد و اما مردم هم در مجموع راضی هستند … آخر وقاحت بود. این که می گفت «مردم راضی هستند» خیلی ادعای آزاردهنده و سنگینی بود. واقعاً جانبداری شرم آوری از یک دیکتاتوری عیان و تمام عیار بود.

به گمانم اما زمانه سقوط از آن رو رسیده که با وجود حمایت رسانه «تلویزیون» از آن ساخت اقتدار گرا، طبیعت رسانه ای رسانه های عالمگیر اجتماعی که با توزیع شبکه ای اطلاعات، عصر تازه ای از ارتباطات شبکه ای را آغاز کرده اند، دیگر ساخت های اقتدارگرا باید تجدید نظر کنند.

شبکه های اجتماعی اگرچه در شکل گیری این خیزش نقشی نداشتند اما بی شک در دامنگیری و دامنه داری آن نقش داشته و دارند. می گویند در انقلاب فرانسه چاپ نقش جدی داشت. در انقلاب اسلامی ما، کاست ها و نوارها نقش آفرینی کردند. امروز شبکه های اجتماعی دومینوی سرنگونی دیکتاتورها را رقم خواهند زد. از این پس اصطلاح انقلاب شبکه های اجتماعی و انقلاب توییتری را زیاد خواهیم شنید.
انتهای پیام/.

امید جهانشاهی؛ وبلاگ رسانه‌نگاری و مدیریت رسانه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

جایزه همراه اول