اینترنت، بازیگر مهم انتخابات
به گزارش «وبلاگ‌نیوز» رضا غبیشاوی در عصر ایران نوشت: در صورتی که روند انتخابات، به صورت عادی ادامه می‌یافت و متغیر جدیدی وارد صحنه انتخابات نمی‌شد قطعا انتخابات با نتیجه از قبل پیش‌بینی شده یعنی رفتن به مرحله دوم “قالیباف و روحانی” روبرو می‌شد اما به ناگاه با ورود یک متغیر جدید، مسیر عادی انتخابات تغییر کرد.
این متغیر نیز شکل گیری ائتلاف خاتمی – هاشمی بود که با کناره‌گیری عارف از رقابت‌ها و معرفی روحانی به عنوان کاندیدای مشترک ائتلاف، تکمیل شد.
با این اتفاق، روند عادی انتخابات تغییر کرد و روحانی توانست بالاتر از سایر کاندیداها، در مرحله نخست پیروز انتخابات باشد.
در شرایطی که صدا و سیما و رسانه‌های رسمی، وارد فاز اطلاع‌رسانی این ائتلاف نشدند – البته صدا و سیما قانوناً هم نمی‌تونست چنین کند – اینترنت (شبکه‌های اجتماعی ، سایت‌های خبری و ایمیل) در کنار رسانه‌های دیگری چون “رسانه‌های ماهواره‌ای، اس ام اس، مطبوعات غیردولتی و … ” در بروز این متغیر و نتیجه پیش‌بینی نشده انتخابات نقش پررنگی داشتند.
فیس بوک نیز به عنوان بزرگ‌ترین شبکه اجتماعی جهان، به صحنه ای برای تبادل نظر و بروز یک توافق عمومی بر سر نوع واکنش به انتخابات ریاست جمهوری تبدیل شد. براساس آمار رسمی، فیس بوک در کل جهان یک میلیارد و ۱۱۰ هزار کاربر دارد اما فیلتر بودن این شبکه اجتماعی در ایران باعث شده تا آمار دقیقی از کاربران ایرانی اش در اختیار نباشد اما رقم‌های مطرح شده، همگی میلیونی هستند.
مردم در فیس بوک از طبقات، اقشار و شهرهای مختلف داخل و خارج از ایران موضوعات مختلف مربوط به کاندیداتوری هاشمی رفسنجانی، رد صلاحیت او، مشارکت یا عدم مشارکت در انتخابات، جایگاه رای آوری حسن روحانی و عارف و دیگر موضوعات را بررسی و با یکدیگر بحث‌های داغ و بی‌سانسور می کردند.
آنها در شبکه های اجتماعی فرصت یافتند در زمینه انتخابات، درباره گزینه های مختلف با آزادی کامل، صریح، شفاف و بدون تعارف به تبادل نظر بپردازند.
آنها درباره موضوعاتی صحبت می کردند که در صداوسیما و روزنامه ها و سایت‌های خبری قانونی یا پرداخته نمی شد یا اینکه بسیار بسیار کمرنگ و نزدیک به صفر بود.
گفتگوها، ارتباطات و تماس های انتخاباتی در شبکه های اجتماعی، بلافاصله به فضای بیرون از اینترنت راه می یافت و به دورترین نقاط کشور می رسید تا پس از بحث و جدل ها و طرح استدلال های مختلف، دست آخر، «اکثریت» بر مشارکت در انتخابات و رای به روحانی توافق نسبی حاصل کرد.
در همین چارچوب می‌توان به این نکته اشاره کرد که بخش عمده‌ای از تلاش‌ها برای متقاعد کردن تحریمی‌ها به حضور پای صندوق رای (که رای آنها روحانی بود) در فیس بوک یا در فضای نشأت گرفته از شبکه‌های اجتماعی، انجام شد.
همچنین بخش مهم و تاثیرگذاری از این بحث و جدل ها و طرح استدلال‌های صحیح و نادرست در شبکه‌های اجتماعی به گفت‌وگوهای حضوری در جامعه منتقل می‌شد تا روند همسویی اکثریت افکار عمومی در داخل و خارج از فضای مجازی شکل بگیرد.
فضای مجازی همچنین در بازنشر، توضیح، تفسیر و بررسی واقعی، شفاف و بدون تعارف سخنان، حرکات و عملکرد کاندیداها در هنگام تبلیغات و به ویژه مناظره‌ها بود نقش مهمی داشت این در حالی است که رادیو تلویزیون و مطبوعات در عمل نمی توانستند مهمترین و جذاب‌ترین بخش‌های سخنرانی‌ها و مطالب تبلیغات کاندیداها را بازنشر و توضیح و تفسیر کنند.
به همین دلیل با وجود اینکه کاندیدای پیروز و حامیان او از رسانه‌های قوی و سراسری به مانند رقبا برخوردار نبود اما به مدد شبکه اینترنت، اکثریت در سیاسی‌ترین و بزرگ‌ترین شهر ایران(تهران) تا روستاهای مرزنشین بر سر گزینه برتر اجماع یافتند.
همین فضا بود که روحانی را چنان بر سر ذوق آورد که در اولین جملات اولین کنفرانس خبری‌اش بعد از پیروزی گفت: فضای مجازی عجب غوغایی کرد!
انتهای پیام /.
