فرانسه هم کاربران اینترنت را کنترل می‌کند

اگر چه افشای برنامه جاسوسی آمریکا معروف به پریزم، موجب تحریک خشم اروپائیان شد، اما فرانسه به دو دلیل، اعتراض چندانی از خود نشان نداد. اولاً اینکه دولت فرانسه خود در جریان این موضوع بود و دوماً اینکه خود نیز همین کار را انجام می‌دهد.
نشریه فرانسوی لوموند آشکار کرد که بخش ویژه اداره کل امنیت خارجی فرانسه، بطور خودکار سیگنال‌های الکترومغناطیس منتشر شده توسط رایانه‌ها یا تلفن‌ها را در فرانسه و نیز بین فرانسه و کشورهای خارجی، جمع‌آوری می‌کند. به این معنی که کلیه ارتباطات فرانسویان، مورد جاسوسی قرار گرفته و مجموعه ایمیل‌ها، پیامک‌ها، تماس‌های تلفنی، ورود به فیس‌بوک، توییتر، و غیره برای سال‌ها ذخیره شده‌اند.
اگر این پایگاه عظیم اطلاعات تنها توسط اداره کل امنیت خارجی استفاده می‌شد، که تنها به مسائل خارج از مرزهای فرانسه می‌پردازد، اقدامی غیر قانونی بود. اما شش بخش دیگر اطلاعات، از جمله اداره مرکزی اطلاعات داخلی، گمرکات، یا بخش پردازش اطلاعات و اقدام علیه گردش‌های مالی غیرقانونی، بخش مبارزه با پولشویی، روزانه اطلاعات مورد نظر خود را با اختیار کامل، در حاشیه قانونی و خارج از کنترل جدی، از آن به دست می‌آورند. سیاستمداران هم از آن آگاهی کامل دارند اما قاعده، بر سری بودن موضوع است.
این سیستم نظارت و کنترل فرانسوی، به مانند مدل آمریکایی‌اش غیر قانونی است. با این حال بطور محتاطانه در اسناد پارلمان وجود دارد. هشت نماینده و سناتور عضو هیئت پارلمانی اطلاعات، در گزارش سی‌ام آوریل خود آورده‌اند، «از سال 2008، در زمینه ادغام ظرفیت‌ها به ویژه در رابطه با اطلاعات الکترومغناطیسی، که توسط اداره کل امنیت خارجی، به نفع کل جامعه اطلاعاتی، اداره می‌شود، پیشرفت‌هایی حاصل شده است.» نمایندگان پارلمان پا را از این هم فراتر گذارده و پیشنهاد «تقویت ظرفیت‌های ایجاد شده توسط اداره کل امنیت خارجی، و تثبیت دسترسی سایر بخش‌های اطلاعاتی به ظرفیت به اشتراک گذاشته شده توسط اداره کل امنیت خارجی» را ارائه می‌کنند.
بخش‌های اطلاعاتی به دنبال محتویات و مندرجات پیام‌ها نیستند، بلکه در جستجوی حامل‌های این پیام‌ها هستند. دانستن این که چه کسی با چه کسی سخن می‌گوید جالب‌تر از ذخیره کردن مطالبی است که افراد به هم می‌گویند. بیشتر از شنود کردن، این «ابر داده‌ها»، داده‌های فنی هستند که به در مواقع لازم، مورد بررسی دقیق قرار می‌گیرند.
اداره کل امنیت خارجی، همچنین، سوابق تلفن میلیون‌ها مشترک را جمع‌آوری می‌کند و اطلاعات تماس گیرنده، فرد تماس گرفته شده، مکان، تاریخ، مدت زمان تماس و حجم پیام را شناسایی می‌کند. همین وضعیت برای نامه‌های الکترونیک(ایمیل) به‌علاوه امکان خواندن موضوع ایمیل، پیامک‌ها، دورنماها، و هرگونه فعالیت اینترنتی که از طریق گوگل، فیس‌بوک، مایکروسافت، اپل، یاهو و… انجام می‌گیرد، وجود دارد.
این همان چیزی است، که هیئت پارلمانی اطلاعات، آن را دقیقاً « اطلاعات با منشاء الکترومغناطیس» می‌نامند، که معادل همان «سیگنال‌های هوشمند» آژانس امنیت ملی آمریکاست.
این ابرداده‌ها، امکان طراحی حجم انبوهی از نمودارهای مربوط به ارتباطات میان افراد را بر اساس فعالیت‌های دیجیتالی آنان، طی چندین سال، فراهم می‌کنند. همچنین برای هر فردی، براساس تلفن، یا رایانه او امکان طراحی یک مجموعه اطلاعاتی، شبیه مجله‌ای نامحدود وجود دارد. هرگاه، گروه یا فردی مورد توجه سرویس‌های اطلاعاتی قرار بگیرد، از تکنیک‌های تهاجمی‌تر مانند شنود و تعقیب استفاده می‌شود.
واضح است که این دستگاه، برای مبارزه با تروریسم بسیار سودمند است. اما امکان جاسوسی، از هرکسی و در هر زمانی را به وجود می‌آورد. اداره کل امنیت خارجی، همچنین میلیاردها میلیارد دیتا را متراکم و در پاریس در بولوار مورتیه در زیرزمین مقر اداره کل امنیت خارجی، ذخیره می‌کنند.
این دستگاه کاملا غیرقانونی است. کمیسیون ملی انفورماتیک و آزادی تأیید می کند، رژیم حقوقی دستیابی به امنیت، کاربرد شیوه‌هایی مشابه برنامه پریسم را ممنوع کرده است. هرگونه درخواست داده‌ها یا رهگیری، به صورت انبوه، جزیی یا موقتی امکان انجام را ندارد. بنابراین چنین اقداماتی جنبه قانونی ندارند. کمیسیون ملی انفورماتیک و آزادی، امکان رد یا تأیید وجود سیستم اطلاعاتی فرانسوی را ندارد چرا که به فایل‌های اداره کل امنیت خارجی و داخلی دسترسی نداشته است.

انتهای پیام /.