مروری بر قوانین فیلترینگ اینترنت در برخی کشورهای جهان

به گزارش «وبلاگ نیوز» به نقل از دیده بان ، مدیریت جامعه، دولت ها را ناگذیر از ایجاد محدودیت در برخی زمینه ها برای شهروندان می کند. این محدودیت ها که برای ایجاد نظم ایجاد می شود در زمینه های مختلف اعمال می شود. برای مثال حکومت جهت تسهیل عبور و مرور یک سری مناطق خاص را معین می کند تا به عبور و مرور نظم دهد. اگر کسی از منطقه دیگر عبور کرد جریمه می شود. در زمینه های دیگر نیز مسائلی از این قبیل وجود دارد. قوانینی که در زمینه های مختلف گذاشته می شود جهت نظم دادن به امور جامعه است.

نظم دادن به زندگی مردم یکی از وظایف حکومت است اما یکی دیگر از مواردی که خصوصا در حکومت اسلامی با توجه به هدف آن که هدایت مردم به سمت بهشت است اهمیت پیدا می کند. نظم دادن به ذهن مردم است. این بحث به معنی کنترل اذهان نیست تا همه مردم یک جور فکر کنند بلکه به معنی این است که فضای فکری مردم در یک فضای دور از تشویش باشد.

اینترنت با توجه به وسعت آن و توانایی افراد مختلف در به اشتراک گذاشتن مطالب خود تأثیر خاصی بر افکار مردم می تواند داشته باشد. از همین رو نظم و سامان دادن به اینترنت اهمیت خاصی پیدا می کند. دولت های مختلف هر یک بسته به فضای جامعه و اعتقادات خود در زمینه هایی که لازم باشد؛ اینترنت را سامان می دهند.

ایجاد محدودیت در اینترنت در قوانین کشورهای مختلف متفاوت است عمده محدودیت هایی که در کشورهای مختلف ایجاد می شود در زمینه های زیر است:

مباحث علیه عفت و اخلاق عمومی

مباحث علیه عفت و اخلاق عمومی از جمله مباحثی است که در اکثر کشور ها علیه آن محدودیت ایجاد می شود. مباحث جنسیِ صرف، خصوصا برای کودکان سبب انحراف جامعه می شود. همچنین اثراتی سوء در جامعه خواهد داشت. این مباحث در کشورهای آمریکا، کانادا، اتحادیه اروپا، آلمان، انگلیس، مالزی، امارات متحده عربی و … محکوم است و سایت هایی که این مطالب را منتشر کنند فیلتر و یا جریمه خواهند شد. حتی رژیم غاصب صهیونیستی هم این مسائل را ممنوع می داند.

انتشار این مباحث در جامعه از نظر سیاسی تاثیر چندانی ندارد اما فضای عمومی جامعه را به ابتذال می کشد به همین دلیل اکثر کشورها مطالبی که خلاف عفت و اخلاق عمومی باشد را فیلتر می کنند. طبق قانون فیلترینگ در ایران نیز موارد خلاف عفت و اخلاق عمومی فیلتر می شود. این بحث در ایران شامل موارد زیر می شود:

اشاعه فحشاء، دعوت به فحشاء، انتشار و توزیع موارد خلاف عفت و اخلاق، تحریک یا تشویق افراد برای دست یافتن به محتوی مبتذل و فحشاء، استفاده تبلیغی صرف از تصاویر زن جهت و مواردی که مخالف شأن زنان است.

علیه امینت و آسایش عمومی

وظیفه هر دولت ایجاد ثبات برای اداره کشور است. دولتی که نسبت به امنیت خود بی توجه باشد در واقع یک دولت بدون ثبات خواهد بود. اینترنت یک راه تهدید امنیت یک کشور است. دولت ها برای حفظ ثبات خود باید این راه را کنترل کنند. تقریبا همه کشورها در این خصوص قوانین سختی دارند. کشورهای آمریکا، کانادا، کوبا، اتحادیه اروپا، اسپانیا، آلمان، انگلیس، امارات متحده عربی، مالزی و… و همچنین رژیم نامشروع صهیونیستی همگی در این خصوص قانون فیلتر سایت ها را دارند. هر کدام از آنها با توجه به دشمنی که آنها را تهدید می کند در حوزه های متفاوتی این محدودیت ها را اعمال می کند. این امر در خصوص رژیم صهیونیستی در نهایت و حساسیت خود قرار دارد و تا جایی پیش می رود که حتی دیدار فرماندهان نظامی خود را در این بخش قرار می دهد و هیچ سایتی حق ندارد در این خصوص مطلبی منتشر کند.

جمهوری اسلامی نیز در صورتی که اقداماتی علیه امنیت و آسایش عمومی جامعه در فضای مجازی رخ دهد نسبت به آن واکنش نشان می دهد. این اقدامات انتشار اخبار سری از مسائل سیاسی و نظامی، تشکیل شبکه های اجتماعی علیه نظام و … را شامل می شود.

جرایم رایانه ای

جرایم رایانه در کنار سایر جرائم قرار دارند اما از آنجا که رواج شبکه های مجازی و همچنین دولت الکترونیک باعث شده است تا راه های پیچیده تری در این زمینه به وجود بیاید و همچنین مجازی بودن آن باعث می شود افراد راحت تر بتوانند در این فضا مرتکب جرم شوند. افرادی که از این طریق از فضای مجازی سوء استفاده کنند در همه کشورها تحت پیگیری قرار می گیرند؛ زیرا نظم عمومی جامعه را مختل می کنند اما در اتحادیه اروپا و اسپانیا این مسئله به صورت خاص جزء خط قرمزهای اینترنت وجود دارد و با سایت هایی که در این زمینه مرتکب خطا شوند برخورد خواهد شد.

در ایران نیز این مسئله شامل قانون فیلتر قرار می گیرد. انتشارات نرم افزارهای مربوط به جرائم رایانه ای، در اختیار گذاشتن گذرواژه های سامانه های دولتی و غیر دولتی، انتشار ابزار شنود اینترنتی و … از جمله موارد این جرائم قرار می گیرند.

علیه مقامات و نهادهای عمومی

مقامات و نهادهای عمومی که در یک کشور هستند؛ باید در میان مردم مقبولیت داشته باشند. نشر اکاذیب در خصوص یک مقام دولتی می تواند جامعه را دگرگون کند و نگاه مردم به یک فرد و یا نهاد کاملا منفی شود به این ترتیب ثبات دولت خدشه دار می شود. برای آنکه نهادهای دولتی بتوانند به راحتی عمل کنند نیاز به ایجاد یک حاشیه امن سالم در اطراف خود دارند. ایجاد این حاشیه امن به معنی عدم نقد پذیری نیست بلکه این حاشیه امن به معنی این است که از ترویج شایعات و اکاذیب در خصوص مقامات و نهادهای عمومی جلوگیری شود. به همین علت در کشورهای جهان با افرادی که این مسائل را رعایت نکنند برای عرضه مطالب خود در فضای مجازی با محدودیت ایجاد می شود. کوبا، آلمان، انگلیس ، مالزی و… و رژیم جعلی صهیونیستی در این حوزه قانون وضع کرده اند. این قانون در کشورهای مختلف متفاوت است. مثلا در انگلیس این سخت گیری در حدی است که مخالفین دولت را محدود می کنند.

در ایران این قانون شامل نشر شایعات در خصوص نهادها و مقامات است. اهانت به آنها، افترا به آنها و نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی نسبت به آنها در قانون ایران محکوم است و با آن برخورد می شود. اما نقد منصفانه و در صحیح در چهارچوب پذیرفته شده است حتی از مخالفان دولت.

علیه مقدسات دینی

مقدسات دینی هر کشور نزد مردم آن محترم است و این بحث در کشورهایی که بر اساس ایدئولوژی دینی بنا شده اند از اهمیت خاصی برخوردار است. توهین به مقدسات دینی و شبهه افکنی و تضعیف اعتقادات دینی مردم نیز در برخی کشورها محکوم است.

این امر در کشور مالزی و امارات متحده عربی که دو کشور اسلامی هستند مورد توجه قرار دارد. رژیهم صهیونیستی نیز در قانون فضای مجازی خود این مطلب را مورد نظر قرار داده است.

جمهوری اسلامی هرگونه مطلبی که اهانت به دین اسلام یا مقدسات دینی باشد و یا تبلیغ گروه های منحرف و الحادی باشد و یا انتشار مطالب در جهت اهانت به مراجع معظم تقلید و ولی فقیه باشد را محتوی مجرمانه تلقی می کند و با تارنمای انتشار دهنده آن برخورد می کند.

ترغیب به جرم

سایت های که مردم را ترغیب به جرم و یا خودکشی و … می کنند در برخی کشورها مانند آلمان دچار محدودیت می شوند.

جمهوری اسلامی نیز این موارد را که سلامت جامعه را به خطر می اندازد را محکوم می کند و با انتشار دهندگان آن ها برخورد می کند.

سایر مسائل

علاوه بر مسائل فوق در برخی از کشورها مسائل دیگر نیز هستند که به صورت موردی شامل فیلتر و یا جریمه می شوند. نفی هولوکاست از جمله این موارد است که در برخی کشورها(مثل فرانسه، هلند و …) به یک تابو تبدیل شده است و حتر در قوانین مربوط به اینترنت به صورت موردی آمده است. یا در برخی از کشورها موتورهای جستجو فیلتر شده اند و مطالب در خصوص برخی از موضوعات در نتایج موتورهای جستجو نمی آیند.

نتیجه گیری

فضای گسترده اینترنت این امکان را فراهم می کند که مطالب گسترده در زمینه های مختلف منتشر شوند. این فضای گسترده اطلاعاتی از جهاتی مفید و از جهاتی مضر است. اینکه یک نظام بدون نظم و آشفته از اطلاعات در جامعه به وجود بیاید و قابلیت این را داشته باشد که نظم اجتماعی را به هم بریزد در هیچ کشوری از دنیا پذیرفته نیست و از همین رو تمامی کشورهایی که در زمینه اینترنت پیشرفت داشته اند در زمینه کنترل اینترنت و فیلترینگ آن اقدام کرده اند. به نظر دیدبان فیلترینگ به خودی خود یک پدیده منفی نیست بلکه یک امری پذیرفته شده است. در ایران نیز ممکن است در برخی موارد در خصوص فیلترینگ ایراداتی وارد باشد اما این به معنی رفع مطلق فیلترینگ نیست خصوصا اینکه در ایران این امر بسیار حساب شده است و ماندن سایر کشورها نیست که با اغراض خاص سیاسی این امر انجام شده باشد.

انتهای پیام/.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

جایزه همراه اول