داستانی به نام «وایبر برای ایرانی‌ها»
سایت الکسا اعلام کرده است ایرانیان در حال حاضر رتبه اول در بازدید از سایت وایبر را در جهان به خود اختصاص داده‌اند. شاید افراط و تفریط در استفاده از جنبه‌های مختلف تکنولوژی ارتباطات خصوصا در اشکال نو و تازه آن از مهم‌ترین ایرادات جماعت ایرانی باشد.
اپلیکیشن‌های تلفن همراه در حال حاضر جزیی جدایی ناپذیر از زندگی انسان شده‌اند، در این میان برنامه‌های ارتباطاتی اجتماعی با توجه به خصوصیاتی که دارد و از جمله مهم‌ترین آن‌ها تمایل انسان‌ها در برقراری ارتباطات با یکدیگر و آشنا شدن با همنوعان خود در نقاط مختلف، سخن گفتن با افراد غریبه و از همه مهم‌تر ساختن هویت دلخواه خود است، طرفداران زیادی دارد.
سوار شدن این برنامه‌ها بر روی سخت افزار تلفن همراه و همیشگی بودن این همراهی و این امکان برای افراد نیز مزید بر علت شده است تا جذابیت اینگونه اپلیکیشن‌ها دو چندان شود و اینگونه است که برنامه‌هایی چون وایبر، واتس اپ، لاین، وی چت و هزاران برنامه ارتباطی جذابیت‌هایی زیادی را ایجاد کرده‌اند.
یکی از مهم‌ترین تهدیدهای برنامه‌های اینچنینی را باید در فاصله انداختن میان دنیای واقعی افراد دانست، شاید از قدیم می گفتند در جمعی و تنهایی، استفاده بیش از حد افراد از تلفن‌های همراه، اعتیاد به این نوع استفاده و فرو رفتن در دنیای دوستان مجازی و یا غوطه ور شدن در ارتباط مجازی با دوستان واقعی انسان را از اطرافیان خویش مغفول می‌دارد.
زن و شوهری را در نظر داشته باشید که هر کدام تلفن همراه هوشمندی در اختیار دارند و لاجرم برای صرفه‌جویی از هزینه‌های مخابراتی در اینگونه شبکه‌های مجازی عضو شده و در حلقه افراد دفترچه تلفن همراه خود، دوستان، افراد فامیل، همکاران و دوستان جدید خود را دارند. ارتباطات گروهی و تک تک با این حلقه‌های مختلف حتی در کوچک‌ترین بازه زمانی باعث می‌شود این زوج در دنیای خانه خود در کنار یکدیگر اما تنها و غافل از یکدیگر باشند، واقعیت انکارناپذیری که خانواده‌های امروز ما در ایران متاسفانه با آن درگیر هستند.
با توجه به خصوصیات و روحیات مردم هر کشور تهدیدها و فرصت‌های این نوع ابزار می‌تواند متفاوت باشد. روحیات مردم کشور ما در استفاده از این نوع برنامه‌ها با توجه به ورود ناگهانی و با شتاب آن، غافلگیری مسئولان فرهنگی برای برنامه ریزی صحیح آموزشی به مردم برای استفاده از این نوع ابزار باعث شده است تا مردم ایران با رویکرد بعضا نادرست از این ابزار بهره‌گیری کنند. دلیل این مدعا استفاده زیاد افراد در زمینه‌های طنز و جک در این شبکه‌ها است.
اما همین برنامه‌ها می‌توانند با سمت وسو گرفتن و هدفمند شدن یکی از مهم‌ترین ابزار نهادینه سازی فرهنگ و جامعه پذیر کردن افراد باشند. در فرصت سازی برای استفاده بهینه از این برنامه‌ها هم مردم و هم حاکمیت می‌توانند نقش مثبت و ایجابی داشته باشند. حاکمیت اعم از نهادهای دولتی و حکومتی مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و یا سازمان تبلیغات اسلامی باید فرهنگ استفاده بهینه از این نوع برنامه‌ها را برای مردم به صورت آموزش ارائه کنند. از سوی دیگر اقشار خاص و فرهیخته مانند دانشگاهیان، نویسندگان و هنرمندان با راه اندازی گروه‌های مثبت و هدفمند استفاده از این نوع ارتباطات جدید را در وهله اول بی خطر و سپس سودمند نمایند.
در روزگار نوین و جهان امروز فیلتر نمودن ابزار ارتباطات منسوخ شده است و نشانه ضعف سیستم مدیریت فرهنگی یک کشور است، هنر در به تسخیر درآوردن و بهره‌گیری از این نوع ابزار است. باید به مسئولان یادآوری کرد تا دوباره در بازی سال‌های اول انقلاب به نام ممنوعیت ویدیو خود را قرار ندهند. هر ابزار ارتباطی جدید و تازه لاجرم فرصت‌ها و تهدیدهایی برای جامعه به همراه دارد باید فکر کرد و راهکارهایی در نظر گرفت تا تهدیدهای آن به حداقل رسیده و فرصت‌های آن برای افراد قابل استفاده باشد.
فهیمه عسکری؛ وبلاگ نیوز
توضیح: این یک یادداشت و منعکس کننده نظر شخصی نویسنده است. در صورتی که نظری غیر از این دارید، از این طریق حرف‌های خود را برای ما ارسال کنید.
انتهای پیام/.
