خطرات آشنایی آنلاین آدمک‌ها در دنیای ارتباطات آفلاین
به گزارش «وبلاگ‌نیوز» و به نقل از نامه، در سال‌های اخیر با گسترش شبکه‌های اجتماعی نظیر فیس بوک، توییتر، وایبر، واتس‌اپ، اینستاگرام، تانگو، لاین، تلگرام و … در کشورمان و گرایش وافر مردم به این شبکه‌ها، بُعد جدیدی به جامعه ما اضافه شده است؛ ارتباطات مجازی و آنلاین.
گرچه در این دنیای مدرن و تکنولوژیک کمتر مجالی برای واکاوی مزیت‌ها و مضرات این دنیای مجازی که به سرعت در حال گسترش است پیدا می شود اما بدون شک ورود این نوع از شبکه های اجتماعی به ایران ناخواسته مشکلاتی را به ساختار فرهنگی اجتماعی کشور تحمیل کرده است. آشنایی آنلاین، دوستی‌های آنلاین، عشق‌های آنلاین، ابراز علاقه‌های آنلاین، ازدواج آنلاین و همسران آنلاینی!
این دنیای مجازی با همه مزایا و معایبش اما دیگر امروز بخشی لاینفک از زندگی اکثریت قریب به اتفاق جامعه ما شده است و این تنها مختص به قشر خاصی از جامعه نیست که تمام اقشار جامعه از پیر و جوان و کودک، زن و مرد، تحصیل کرده یا عوام، شاغل و غیر شاغل همه و همه به این دنیا پا نهاده و جایگاهی برای خودشان در این دنیا دست و پا کرده اند و روز به روز بر تعداد اعضای این جامعه افزوده می شود. آشنایی ها به سمت دوستی پیش رفته، دوستی ها به سمت روابط عاطفی و عاشقانه و در نهایت ازدواج و تشکیل خانواده!
با وسعت یافتن همین شبکه‌های اجتماعی آنلاین بسیاری از ما تعداد دوستانمان در دنیای مجازی بیشتر از دوستانمان در دنیای حقیقی شده و از احوالات آنها بیشتر آگاه هستیم. کافی است در اوقات فراغت خود گوشه‌ای بنشینید، لپ تاپ، تبلت یا گوشی موبایل خود را برداشته و براساس سلیقه خودتان وارد یکی از این شبکه‌های اجتماعی شوید. چه دختر باشید یا پسر با خیل عظیمی از پسران و دخترانی روبرو می‌شوید که تمایل دارند با شما ارتباط برقرار کنند و هر یک از آنها نیز جملات و عبارات محترمانه، عاطفی یا حتی عاشقانه ای را از پیش آماده دارند تا به شما ابراز کنند.
در این دنیای بیکران ارتباطات غیرواقعی شما می‌توانید هر گونه که مایل هستید باشید، هر طور که دوست دارید رفتار کنید، باید و نبایدی در این دنیا وجود ندارد و کسی شما را به خاطر کلمات راست و دروغی که می‌نویسید بازخواست و مجازات نخواهد کرد و متاسفانه عمده مشکلات نیز از همین جا آغاز می شود.
مرکز مشاوره هم دردی (بزرگترین مرکز مشاوره تحت وب) در مقاله ای با عنوان «ازدواج اینترنتی» می نویسد: وقتی شبکه ارتباطی و اطلاعاتی ما به گستردگی جهان می شود، عمق شناسایی ما در این وسعت عظیم تا چه اندازه کاهش می‌یابد؟! چگونه می‌توانیم در این پهنه گسترده؛ به شناسایی عمیق مسئله‌ای و یا به لایه های پنهان موضوعی فکر کنیم؟! چگونه اسیر سطحی نگری و ساده لوحی نشویم؟! خلاصه اینکه در میان این همه افراد که فقط چند خطی از آنها می خوانیم یا چند کلمه ای را می‌شنویم؛ چگونه روح و روان، احساس و اندیشه و رفتارشان را بشناسیم و باور کنیم؟! آنهم در مهمترین انتخاب زندگی یعنی همسرگزینی و ازدواج. انتخابی که در عالم واقعی هم با مشکل روبروست؛ پس درعالم مجازی چه باید کرد؟
تجربه‌هایی مشابه تجارب شما!
در این دنیا همه آزادند به هر کسی که دلشان میخواهد پیام بفرستند و با او ارتباط برقرار کنند. از یک سو این از معجزات عصر تکنولوژی است که انسان های مختلف را از جوامع مختلف و فرهنگ های گوناگون و فرسنگ ها دور از یکدیگر با هم مرتبط می کند لیکن از سویی دیگر بسیاری نیز حد و مرزی برای ارتباطات خود قائل نخواهند بود و قطعا این نیز از ویژگی های خاص روابط انسانی است.
ندا ۲۳ سال دارد و دانشجوی رشته گرافیک است. می گوید پیام های عاشقانه و حتی درخواست های ازدواج زیادی در شبکه های اجتماعی براش فرستاده می شود و اغلب نیز از طرف کسانی است که اصلا آنها رو نمیشناسد! آخرین پیامی که داشته این بوده:
– سلام خانم ندا خوب هستید؟ افتخار آشنایی میدین؟
من امیرمهدی هستم ۲۸ ساله از تبریز ساکن تهران هستم. کارشناسی ارشد مهندسی نفت از دانشگاه مشهد هستم. من مترجم زبان هم هستم؛ و در دارالترجمه کار می کنم.
هدفم از دوستی بیشتر ازدواج هست. مایل هستید بیشتر آشنا بشویم؟
سمیرا که دانشجوی سال سوم پزشکی است گفت و گوی آن لاین خودش رو با یکی از این ادمای مجازی با جزئیات کامل تری برای ما تعریف میکند:
– سلام خانم سمیرا می خواستم با هم بیشتر آشنا بشیم و صحبت کنیم. اگه موافق باشین بیشتر راجع به خودم بگم.
-به چه منظور آقای احسان؟
-خب راستش با نیت دوستی که نیس. میخواستم بیشتر همو بشناسیم اینکه برا هم مناسب هستیم و به هم علاقه مند میشیم یا نه…
-جالبه! این مدلی تا حالا نشنیده بودم! برای اینکه به هم علاقه مند شیم با هم آشنا شیم! این دیگه چه مدل آشنایی هست!
-خب چی بگم کلا منظورم همونه دیگه حالا مدلش هر جوری که بشه!
-پس یعنی الان شما همین جوری از روی فیس بوک به من علاقه مند شدید دیگه!
-خوب من پزشک ها رو دوس دارم. دانشگاه ما هم دانشجوی پزشکی پیدا نمیشه. راستش پیشنهاد دادم با هم آشنا شیم اگه مایل باشین. اگر هم نه که قصد دیگه ای ندارم!
-خوب من ممکنه هر دروغی راجع به خودم بگم! با این وجود بازم میخوای که آشنا شی؟
-خوب فرض بر راست گفتنه دیگه!
سمیرا و ندا هر دو نسبت به پیشنهادهای مجازی که دریافت می کنند بدبین هستند. آنها می گویند ما دختران در جامعه بیشتر در معرض آسیب هستیم پس باید بسیار مراقب باشیم!
سایت های همسریابی
با وجود اینکه ما در کشور و فرهنگی سنتی زندگی می کنیم در سال های اخیر تمایلات به سمت آشنایی های اینترنتی و ازدواج های مجازی افزایش یافته است. اخیرا در شبکه های اینترنتی بازار سایت های همسریابی بسیار رونق یافته است. با گشت و گذاری در گوگل با سایت های مختلفی که در این زمینه فعال هستند بر می خورید: سایت همسریابی هم یار، سایت همسریابی شیدایی، سایت همسریابی توران، شبکه اجتماعی دو همدل، سامانه اینترنتی همسریابی دو هم دم، سایت همسریابی ازدواج دایم خاتون و … آیا ممکن است از طریق این سایت ها همسر دلخواهتان را بیابید؟
بیایید با هم سری به یکی از این سایت ها بزنیم:
سایت همسرگزینی بهترین همسر: جامع ترین سایت همسریابی دایم ایران
در هدر این سایت دو حلقه طلایی درخشان به چشم می خورد و کنار آنها حدیثی از پیامبر اکرم (ص): «ازدواج سنت من است و هر کس از سنت من روی گرداند مسلمان نیست.»
قبل از ورود به سایت باید نزدیک به یک ساعت وقت گذاشته تا از مراحل مختلف ثبت نام عبور کنید!
. در قسمت وضعیت ازدواج به شما یاد آوری می شود «ثبت نام افراد متاهل خلاف قوانین سایت است».
. پس از این مرحله باید مشخصات کاملی از خودتان ارائه دهید از جمله؛ رنگ پوست، قد، وزن! در واقع امکانات این سایت همسرگزینی به شما این امکان را می دهد تا همسری با رنگ پوست و قد و وزن موردن ظرتان را بیابید درست مثل این که وارد فروشگاهی زنجیره ای شده اید و قادر هستید جنس موردنیاز با ویژگی های مورد پسندتان را پیدا کنید.
در قسمت وضعیت مالی باید در مورد وضعیت اتومبیل و مسکن تان بنویسد؛ دارای مسکن شخصی یا بدون مسکن شخصی؟ و در صورتیکه اتومبیل دارید باید حدود قیمت آن را هم مشخص نمایید: بین ۱۰ تا ۲۰ میلیون تومان … تا اتومبیل بیش از ۲۰۰ میلیون تومان!
آیا واقعا وجود یا عدم وجود مسکن و اتومبیل شخصی برای شروع یک آشنایی اهمیت ویژه ای دارد؟ آیا گنجاندن چنین مواردی در لیست مشخصات شخصی زن و مرد جهت معرفی آنان برای ازدواج گرایشی مادی را در مخاطبین القا نمی کند؟ مخاطبین جوانی که در سنین ازدواج به سر می برند و احتمالا بسیاری از معیارهای ازدواج خود را از روی معیارهای دنیای مجازی شان انتخاب می کنند تا سنتهای خانواده یا فرهنگ جامعه.
در مرحله مشخصات ظاهری شما باید به زیبایی و تیپ خودتان از ۱ تا ۵ امتیاز بدهید! حال شما به میزان زیبایی و تیپ ظاهری خودتان چه امتیازی می دهید؟!
باید محل زندگی تان را دقیقا مشخص نمایید: جنوب یا شمال شهر؟ شرق یا غرب شهر؟ آیا واقعا محل زندگی یک فرد معیار مهمی در گزینش او برای ازدواج است؟! آیا گنجاندن چنین مواردی آن هم در لیست معیارهای ازدواج سبب افزایش و رواج ظاهرگرایی و مادی گرایی در مخاطبین جوان و ناآگاه نمی شود؟
در قسمت معیارهای همسر شما می توانید جزئی ترین جزئیات همسر ایده آلتان را انتخاب کنید؛ قد، وزن، رنگ پوست، شغل، صاحب مسکن یا اتومبیل باشد یا نباشد؟
به محض تشکیل پروفایل چندین «پیام علاقه مندی» دریافت خواهید کرد! این پیام متنی از پیش تعیین شده دارد که اعضا می توانند برای افرادی که پروفایلشان را پسندیده اند ارسال نمایند و با آنها ارتباط برقرار کنند؛ و شما می توانید با هر کدام از این افراد علاقه مند آشنا شوید. معمولا روزانه چندین پیام علاقه مندی و یا شخصی دریافت خواهید کرد. انتخاب شخص مناسب از میان این همه افراد علاقه مند از یک طرف و اعتماد به درستی مشخصات و اظهار نظر های آنان نیز از طرف دیگر از مواردی خواهد بود که ذهن شما را مشغول خواهد کرد.
ولی آیا تمام این ها برای برگزیدن همسر، همدم و همراه ابدی شما کافی است؟ پس تاثیر نگاه های دو نفر و قدرت صدای آنها در نخستین دقایق آشنایی چه خواهد شد؟ نقش فرهنگ خانوادگی و شناخت عقاید دو طرف کجای این ماجراست؟ آیا در این دنیای آنلاین اعتماد و باور دو طرف از ابتدا بر پایه هایی متزلزل بنا نخواهد شد؟
چه باید کرد؟
عصر، عصر ارتباطات بی حد و مرز است. دنیا، دنیای انسان‌های گوناگون و رنگارنگ و شخصیت های واقعی و مجازی. فاصله‌ها بی معنا گشته اند. جهان ما تبدیل به دهکده ای شده است سرشار از بی نهایت انسان هایی که در جستجوی یکدیگرند و زمانیکه یکدیگر را می یابند اولین پرسشی که در ذهنشان شکل می گیرد این است «او راست و واقعی است یا دروغین؟» و البته که در این دنیای مجازی راهی برای اثبات آن نیست، انسان های ایده آل گرایی که آمده اند تا کمبودهای خود را در این دنیای غیر واقعی برطرف سازند. نداشته های خود را در این اینجا به دست آورند و دوستان مورد علاقه شان را پیدا کرده و با آن ها هم صحبت شوند و حتی همسر و همدم رویایی آینده شان را نیز بیابند.
مسلما دیگر نمی توان تنها از آسیب ها و درست و غلط های دنیای مجازی نوشت که قطعا باید به دنبال راهی برای همسان سازی آن با دنیای واقعیت ها بود. باید به دنبال راه حلی بود که به این آدمک های مجازی هویت بخشیده و آنها را به اصول و اخلاقیات دنیای واقعی متعهد ساخت.
انتهای پیام/.
