«بچه‌های مدرسه‌ای» مدیران گروه‌های مجازی
به گزارش «وبلاگ‌نیوز» و به نقل از باشگاه خبرنگاران، شبکه‌های اجتماعی و گروه‌های مجازی روزبه‌روز همه‌گیرتر می‌شوند و یکی از دلایل حضور افراد در گروه‌های مختلف این است که در این فضای مجازی می‌توانند با افراد بیشتری در تعامل باشند. مشکل زمانی پیش می‌آید که افراد خانواده زمان زیادی درگیر حضور در شبکه‌های اجتماعی مختلف می‌شوند و از هم‌نشینی و صحبت با خانواده دور می‌مانند.
بدون شک شما هم عضو گروه‌های زیادی در تلگرام و واتس‌اپ و… هستید. یکی از اولین و معروف‌ترین این شبکه‌ها وایبر بود که افراد زیادی از دوست و آشنا گرفته تا اقوام و فامیل‌های دور و نزدیک در این شبکه اجتماعی عضو می‌شدند و به گروه‌های مختلف می‌پیوستند.
همه‌چیز از آنجایی شروع شد که مامان برای تولدم آی پد خرید. وقتی به دوستانم نگاه می‌کردم که در گروه‌های مختلف مجازی عضو هستند من هم دوست داشتم در این گروه‌ها عضو بشوم و یک روزی بتوانم مدیریت آن‌ها را به عهده بگیرم و به همه در گروه دستور بدهم. خیلی برایم جذاب بود این حس که از این سن می‌توانم مدیر گروه شوم. تا اینکه یک گروه از هم‌کلاسی‌ها و دوستانم تشکیل دادم و همه را عضو این گروه کردم. به نظرم جالب می‌آمد که همه همزمان می‌توانستیم باهم حرف بزنیم و برای یکدیگر جک بفرستیم و کلی در گروه بخندیم …
احمد داوودی روانشناس و مددکار اجتماعی در خصوص تشکیل گروه‌های مجازی در سنین پایین در مصاحبه با خبرنگار اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان گفت: نوجوانان و کودکان ما از سنین دوسالگی به بالا آشنایی کامل کار با تلفن‌های هوشمند و تبلت و لپ‌تاپ را کسب می‌نمایند.
وی ادامه داد: پدر و مادران عزیز برای تولد فرزندانشان و تشویق‌های روزمره کودکان تبلت و لپ‌تاپ و یا تلفن‌های هوشمند تهیه می‌کنند و درنتیجه کودکان دلبندمان به‌جای بازی‌های کودکانه‌ای که می‌توانستند با همراهی والدین در کوچه، پارک و شهربازی‌ها و… مشغول شوند وارد دنیای مجازی شده‌اند.
داوودی افزود: همین مسئله باعث می‌شود نوجوانان در سنین ده یا یازده‌سالگی توانایی مدیریت یک گروه مجازی را کسب کنند و این توانایی بدون هیچ محدودیت و هدایتگری برایشان کسب‌شده باشد و همین امر آسیب‌های فراوان روحی و حتی جسمی به آنان وارد می‌کند.
وی ازجمله این آسیب‌ها به موارد زیر اشاره کرد:
۱٫ عدم توانایی در حل مسائل و درک منطق او را فردی کم احساس و کم‌توجه نسبت به مسائل عاطفی و روانی می‌کند
۲٫ دنیای وانفسای خیالی برایش به وجود می‌آورد که حدومرزی در آن وجود ندارد
۳٫ مسائل و عوامل پیرامونی و محیط اطراف را برایش کمرنگ می‌کند و درنهایت محو می‌سازد
۴٫ ثبات شخصیتی درون‌گرا و بیرون گرای او را متزلزل می‌کند
۵٫ تحرک و جنب‌وجوش درونی و بیرونی او را سست می‌کند و حتی افراد اکتیو و پویا را منزوی و گوشه‌گیر کرده است.
داوودی ادامه داد: والدینی که هنوز خود طرز مصرف و استفاده وسیله‌ای را درست نمی‌دانند چطور به خود اجازه می‌دهند آن را برای کودک دوساله یا چهارساله‌ی خود تهیه نمایند؟! پس در درجه‌ی اول والدین گرامی باید درست آموزش ببینند، محیط و مسائل زندگی کودکان را برحسب نیازهای واقعی‌شان آماده و محیا کنند و ابزارهای موردنیاز کودکی و نوجوانی را برایشان تهیه نمایند.
به گفته این روانشناس؛ والدین بایستی هر وسیله یا ابزاری که موردنیاز واقعی و مبرم کودک و نوجوان است و طرز استفاده و مصرف درست آن را آموزش‌دیده‌اند تهیه کنند چراکه در غیر این صورت باعث آسیب رساندن به روح و جسم کودکان می‌شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: باید متذکر شوم که محیط و ابزارهای موردنیاز را به‌گونه‌ای محیا سازیم تا نوجوانان بازی‌های سنتی ایرانی را یاد بگیرند و به تفریح بپردازند تا در آینده شاهد تربیت دانشمندانی چون ابن‌سینا و خوارزمی و ابوریحان‌ها باشیم.
انتهای پیام/.
