فضایی که منتظر نمیماند
سالهاست که ایده راهاندازی شبکه ملی اطلاعات ایران، میان تصمیمسازان و تصمیمگیران دستبهدست میشود و نهتنها خبری از اجراییشدن آن نیست، بلکه چند روز قبل گفته شد که بند مرتبط با برنامه مذکور از بودجه سال آینده، حذف شده است.
در پیشنویس برنامه ششم توسعه هم که چند روز قبل منتشر شده، تنها اشاراتی به شبکه ملی اطلاعات شده و درباره نحوه فعالیت «دستگاههای اجرایی و نهادهایی که دارای شبکه مخابراتی مستقل از شبکه ملی اطلاعات هستند»، نکاتی ذکر شده و بهخود این شبکه پرداخته نشده است.
ایده اولیه چنین شبکهای، متکی بر راهاندازی اینترنت داخلی بود که طی یک دهه اخیر، با تحولات فناورانه صورتگرفته، عنوان و اهداف و ماموریتهای آن به فراتر از اینترنت ارتقا یافته و با ورود به اسناد بالادستی مهمی نظیر برنامه پنجم توسعه، تولد «شبکه ملی اطلاعات» در دستور کار قرار گرفت. طرح ایده مربوط به دولت هفتم بود و بعد در دولتهای هشتم و نهم نیز با تغییر رویههایی متعدد پیگیری شد و سرانجام وزیر فعلی ارتباطات و فناوری اطلاعات در آذر۹۲ وعده داد که این شبکه تا ۲سال بعد (یعنی امسال) راهاندازی خواهد شد؛ خصوصیت این وعده آن بود که «در حاشیه نشست تبادل نظر پیرامون مدل مفهومی شبکه ملی اطلاعات» ابراز میشد و میتوانست نشانگر همت دولت برای تحقق این بند برنامه پنجم باشد.
با اینهمه در ۱۴شهریور امسال که حکم اعضای جدید شورایعالی فضای مجازی صادر شد، در بند پنجم آن از رئیس شورا (رئیسجمهور) و سایر اعضا خواسته شده بود که «تسریع در راهاندازی شبکه ملی اطلاعات پس از تصویب طرح آن در شورایعالی و نظارت مستمر و مؤثر مرکز ملی بر مراحل راهاندازی و بهرهبرداری از آن» مورد اهتمام و توجه جدی قرار بگیرد و حال آنکه این روزها، اخبار حتی از حذف تبصره مرتبط با این موضوع از بودجه۹۴ خبر میدهند. دولت به خوبی میداند که کشور دچار یک خوابآلودگی در تعامل و درک فضای مجازی است؛ پدیدهای که جهانی است، هم از حیث کاربرد و استفاده و هم حیرانی و سرگردانی کاربران و دولتها. بیتوجهی به چنین پدیده فراگیر و راهحلهای طراحیشده در قبال آن، حتما میتواند هزینههای مادی و معنوی بسیار به بار آورد که یک قلم آن، خارجشدن حکمرانی فضای مجازی از حیطه ملی است.
انتهای پیام/.