چرا شبکه ملی اطلاعات سامان نمی گیرد؟
دکتر حمیدرضا احمدیان ، کارشناس نوآوری و اقتصاد هوشمند و مدیرکل سابق دفتر نوآوری و حمایت از سرمایه گذاری وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در برنامه «هشتگ گفتوگو » با موضوع کرونا و الزامات شبکه ملی اطلاعات، که از شبکه رادیویی گفتوگو پخش شد:
- زمانی که برای نخستین بار از شبکه ملی اطلاعات سخن به میان آمد ، اهدافی مانند مدیریت مستقل داخلی ، امنیت ، ساماندهی سایر شبکه ها و تعامل درست با اینترنت و ساخت محتوای مطلوب مد نظر قرار داشت.
- نخستین مسئله این است که ما برای خدمات پایه در شبکه ملی اطلاعات برنامه نداشتیم و می توان گفت هراسان بودیم . مدتی ، اذهان ما درگیر جویشگرها و مدتی در پی پیام رسان ها و نزاع بین آنها و مسائل دیگر بود و در بسیاری از زمان ها به جای تقویت ، تضعیف صورت گرفت .
- گزارشات و آمار بیانگر پیشرفت ۸۰ درصدی در ایجاد شبکه ملی هستند . گرچه در جزییات می بینیم که در توسعه شبکه و امنیت آن پیشرفت هایی رخ داده است اما زمانی که اصل ماجرا را بررسی می کنیم متوجه می شویم در خدمات پایه و اتصال با شبکه هایی که مورد نیاز مردم است ، همچنان مشکل وجود دارد .
- اگر ما به ظرفیت ها و اهداف اولیه این شبکه که یکی از آنها « قابلیت عرضه انواع خدمات امن از جمله رمزگذاری و امضای دیجیتال» است توجه می کردیم ، مردم بیشتر از امکانات و قابلیت های این فضا در روزهای قرنطینه بهره مند می شدند .
- فضای توسعه شبکه ملی اطلاعات از نظر مدل معماری فنی و آینده نگری مطلوب شفاف نیست، اظهار کرد : عدم شفافیت سبب شکاف بیشتر با کاربران یا مردم شده است ، از این رو با ادبیات متناقض نمی توان مردم را به استفاده از پیام رسان و شبکه ملی ترغیب و تشویق کرد .
- برای رسیدن به جایگاه مورد نظر باید برنامه یا مدل اقتصادی مشخص داشته باشیم که همه ارکان و ذی نفعان در آن نقش داشته باشند . وقتی این مدل اقتصادی مشخص باشد نقش بخش خصوصی آشکار می شود . در واقع نمی توان به فکر گسترش شبکه ملی اطلاعات بود در حالی که کسب و کار در آنجا مشخص نباشد.
- ما باید فضای ورود جوانان را به شبکه ملی اطلاعات را ایجاد کنیم . اینکه دولت قادر به ارائه امکانات و زیرساخت نیست باید به شرکت های جوان که در فضای ابری ورود پیدا کرده اند و در حال سرویس دهی هستند ، اجازه دهند در شبکه ملی اطلاعات خدمت رسانی کنند.