موضع‌گیری دربرابر نژادپرستی؛ سکوت برابر اسلحه

مجازیست-آدام کلاین (Adam G. Klein) استادیار مطالعات رسانه در دانشگاه پیس نوشته است:

در حالی که فیس بوک با یک کارزار بایکوت پرهزینه با مطالبه تلاش بیشتر شبکه های اجتماعی در مبارزه با سخنان نفرت پراکنانه مواجه است، مارک زاکربرگ مدیر عامل این شرکت اخیرا طرح هایی را برای ممنوعیت «وسیع تر محتوای نفرت پراکنانه در آگهی های تبلیغاتی» خود اعلام کرده است. توییتر، یوتیوپ و ردیت نیز گام های بیشتری را برای کاستن از نفرت پراکنی در فضای اینترنت و حذف چندین حساب کاربری تحریک آمیز برداشته اند.
اما در حالی که شبکه های اجتماعی به بازتعریف سیاست های خود در این حوزه مشغولند و الگوریتم های خود را برای ردگیری نشانه های افراط گرایی به روز رسانی می کنند، از یک منبع مهم دیگر مربوط به محتوای نفرت پراکنانه غفلت کرده اند: کاربرد کلمات مربوط به اسلحه.

من به عنوان یک پژوهشگر حوزه افراط گرایی آنلاین، سیاست های کاربران را در شبکه های اجتماعی مورد بررسی قرار داده ام و دریافته ام که با وجود توجه آنها به اشکال مدون شده سخنان نفرت پراکنانه، همچنان مجوز استفاده گسترده از سخنان مربوط به سلاح که خشونت را  تقدیس یا ترویج می کنند، صادر می کنند.
در واقع  در سیاست های فیس بوک در مورد «خشونت و تحریک کردن» با هدف منع دستکاری در تصاویر برای ضمیمه کردن اسلحه ای که به سمت سر نشانه گرفته شده باشد، به کلمه «سلاح» جز یک بار اشاره نمی شود. در سیاستگذاری توئیتر در مورد «تقدیس خشونت» یا خط مشی های یوتیوپ در مورد «خشونت با محتوای گرافیکی» یا در مقررات هر یک این شبکه ها در مورد سخنان نفرت پراکنانه، هیچ جا دیده نمی شود که اشاره ای به «اسلحه» یا «سلاح گرم» شده باشد.

حرف زدن از اسلحه به عنوان یک تهدید
چندی است که در دیالوگ های شبکه های اجتماعی در ارتباط با اعتراضات کشوری بر سر عدالت نژادی، اصلاحات در پلیس و جنبش جان سیاهان مهم است، اشاره به اسلحه به امری رایج تبدیل شده است.

در فیس بوک گروهی موسوم به «جان سفیدپوستان مهم است» پستی به اشتراک گذاشته که در آن نوشته شده «اجازه ندهید که خودتان یا اموالتان قربانی خشونت شود. سلاحتان را بردارید و از خودتان دفاع کنید.» کاربر دیگری با انتشار تصویری از یک اسلحه کمری، این پیام را در زیر آن نوشته «من هرگز سلاح با خودم حمل نکرده ام، هرگز به آن نیازی نداشته ام، ولی حالا نظرم عوض شده و به این نتیجه رسیده ام که  برای حل و فصل مسائلی که سر راهم قرار می گیرند وجود آن ضروری است…از تمام این غارتگران احمق جان سیاهان مهم است به ستوه آمده ام.»
اگرچه تقریبا تمام شبکه های اجتماعی برای شناسایی و ممنوع کردن سخنان خشونت پراکنانه تلاش می کنند، ولی گروه های مدافع اسلحه توانسته اند راهی برای دور زدن این مقررات بیابند. یکی از این قبیل گروه های فیس بوکی با خوشحالی معترضان را با ارائه دورنمایی از تلافی کردن با سلاح گرم تمسخر می کند. آنها یادداشتی را با نوشته ای که کادر آن را ردیفی از گلوله  پوشانده به اشتراک می گذارند: «اگر بودجه پلیس را کم کنید، بد نیست بدانید که هیچ کدام از گلوله های من پلاستیکی نیستند.»
کاربران توییتر نیز از نبود ممنوعیت های مربوط به سخنانی که به اسلحه اشاره دارند در این شبکه بهره برداری کرده اند. در هشتگ هایی نظیر «#سلاحتان را بردارید» و «#مهمات دوم» بیانیه هایی سیاسی دیده می شود که بر علیه هم پلیس و هم معترضان تهیه شده اند. در ویدئویی که به تازگی منتشر شده یک مامور پلیس  پشت یک اتومبیل به سمت یک مظنون مشت پرتاب می کند. این ویدئو موضوع توئیتی شده که قول می دهد در عوض «ما کار را در دست خودمان خواهیم گرفت. # سلاحتان را بردارید.»
در توییت دیگری که حاوی «# اسلحه» است، ویدئوی پرمخاطب یک کلانتر فلوریدا دیده می شود که هشدار می دهد مردم منطقه استحفاظی او «اسلحه را دوست دارند» و «امشب با سلاح های پر در خانه هایشان خواهند بود.» او  ادامه می دهد «و اگر شما تلاش کنید برای سرقت یا آتش زدن به زور وارد خانه هایشان شوید، قویا به آنها توصیه می کنم که با سلاح های خود شما را از خانه هایشان دور نگه دارند.» همین ویدئو در شبکه تیک تاک و فیس بوک پر مخاطب شده اند.در فیس بوک یک گروه طرفدار سلاح متفق القول می گویندکه «من دیگر نمی توانم بیشتر از این موافق باشم!»
این نمونه ها تهمت های نژادی یا خشونت مستقیم را اشاعه نمی دهند بلکه به کاربران اجازه می دهند خصومت ها را به طریقی که از سوی شبکه های اجتماعی پذیرفته شده است دامن بزنند. این ترکیب جنگ های فرهنگی و سخنان اسلحه محور می تواند ترکیب خطرناکی باشد، همانطور که در پست های اینستاگرامی مهاجم ۱۹ ساله ای که بعدا ۱۷ نفر را در دبیرستانی در پارکلند فلوریدا در سال ۲۰۱۸ به قتل رساند مشهود بود. اسلحه آی آر-۱۵ که او در این تیراندازی استفاده کرده بود، از سوژه های معمول پست های او در شبکه های اجتماعی به شمار می رفت که با رجزخوانی هایی درباره مهاجران غیرقانونی، آفریقایی آمریکاییان و جامعه یهودیان و مجریان قانون همراه می شد.

فراهم کردن زمینه
بحث بر سر سخنان مرتبط با اسلحه در فضای اینترنت، برای سیلیکون ولی چیز جدیدی نیست. در سال ۲۰۱۸  سرویس های استریم کننده ای نظیر آمازون، گوگل و روکو، هدف یک کارزار بایکوت از سوی چهره های برجسته قرار گرفتند که فعالان ضد اسلحه آن را هدایت می کردند. این کارزار از سرویس های استریم کننده می خواست میزبانی کانال آنلاین انجمن ملی سلاح، ان آر ای تی وی را که مکررا از شعارهای نفرت پراکنانه استفاده می کرد متوقف کنند. یکی از این ویدئوها با صحنه ای از سخنگوی انجمن ملی سلاح وسط تمرین تیراندازی آغاز می شد، در حالی که انتقادهای تندی را با محوریت اعتراضات شورش گونه و «سیاستمداران اهل کارشکنی» مطرح می کرد.
مطالعه من نشان می دهد که ان آر ای تی وی بخش عمده ای از محتوای خود را به محکوم کردن گروه ها، رسانه ها و جنبش های لیبرالی همچون «راهپیمایی زنان» اختصاص داده بود. به همراه پیام اصلی لابی طرفدار اسلحه که «آمریکاییان باید خود را مسلح کنند»، گروه های مخالف اسلحه معتقد بودند که ان آر ای تی وی در حال تولید برنامه های خشونت آمیز / تحریک کننده خشونت است.
ولی به اعتقاد شرکت هایی چون روکو، این محتوا از شرایط خدمات آنها تخطی نکرده بودند. کارزار «#ان آر ای تی وی را دور بیندازید» در نهایت انرژی اولیه خود را از دست داد، ولی به شکلی از موفقیت نیز دست یافت، چرا که ان آر ای تی وی بعدتر مجبور شد عملیات خود را به دلیل مسائل مالی به حالت تعلیق درآورد. اما ویدئوهای این تلویزیون را همچنان در یوتیوپ و توییتر می توان مشاهده کرد.
حضور پرزیدنت دونالد ترامپ در شبکه های اجتماعی نیز شدیدا در تشدید بحث ها پیرامون سیاست های شبکه های اجتماعی در ارتباط با محتوای خشونت آمیز نقش داشته است. حتی در حالی که حساب های کاربری رئیس جمهور در شبکه های اجتماعی در مواقع آزار فیزیکی اعمال شده روی دیگران شده را نمایش می دهد، شبکه های اجتماعی از انجام اقدامی در این باره اکراه دارند. ولی این وضعیت ممکن است در حال تغییر باشد.
در طول اعتراضات سراسری اخیر پرزیدنت ترامپ در توییتی نوشت: «وقتی غارت آغاز می شود، تیراندازی آغاز می شود.» ظاهرا توییتر به این نتیجه رسید که دیگر کافی است. این شبکه با انتشار اطلاعیه ای عمومی در مورد این توئیت، آن را با این پیام جایگزین کرد که این توئیت «از مقررات توییتر در مورد تقدیس خشونت تخطی کرده است.»
با این حال اشارات کاربران به اسلحه و تیراندازی همچنان در سطح تبادلات سیاسی مداوم درباره شبکه های اجتماعی در حال افزایش است. برای شرکت هایی چون فیس بوک و توییتر  نگنجاندن موضوع اسلحه در سیاست های خود در مورد ممنوعیت دامن زدن به نفرت و خشونت، دورنمایی خطرناک را پیش رو می گستراند. ممنوعیت ها در مورد سخنان مرتبط با اسلحه می تواند دری را به روی توفانی از انتقادها از سوی لابی های اسلحه، سیاستمداران و مدافعان متمم دوم بگشاید. ولی کوتاهی در جدی گرفتن این خطر سیاسی، شبکه های اجتماعی را مجبور به طراحی الگوریتم های جدیدی برای تفسیر معنای حقیقی هشتگ هایی چون #سلاحتان را بردارید و «# تیراندازی به قصد کشت» خواهد کرد.

/فارس به نقل از The Conversation/