تجربه تکراری جست‌وجوگر بومی

• اگر بخواهید یک موتور جست‌وجو با مدل اقتصادی مثل گوگل یا بایدو داشته باشید باید ۵۰۰میلیون کاربر جذب کنید. شما وقتی می‌خواهید موتور جست‌وجوی ایرانی یا بومی راه‌اندازی کنید، باید ۵۰۰میلیون مشترک داشته باشید؛ اقتصاد این را می‌گوید. کل جمعیت ایران ۸۰میلیون نفر است و نهایت ۷۰میلیون نفر از اینترنت و موتور جست‌وجو استفاده کنند؛ بنابراین این پروژه موفق اقتصادی نخواهد بود مگر اینکه سهم بین‌المللی کسب کنید. این مشکلی است که اکنون روسیه درباره یاندکس دارد. ۲۰۰میلیون مشترک هم گرفته است اما یاندکس به‌عنوان موتور جست‌وجو به مدل موفق اقتصادی نرسیده است.

• اگر ما شرایط عادی داشته باشیم و قصد نداشته باشیم گوگل را فیلتر یا اینترنت را قطع کنیم، نیازی به چنین موتور جست‌وجویی نیست. این در حالی است که وقتی صحبت از گوگل می‌شود، باید به این نکته توجه شود که سرویس‌های بسیاری به گوگل متصل است که مورد استفاده کاربران قرار می‌گیرد. بنابراین با ساختن یک موتور جست‌وجوی بومی، لزوما نمی‌توان چنین خدماتی را به کاربران ارائه کرد.

• این اتفاق به این معنی است که چنین موتوری فاقد ۲موضوع کلیدی است؛ نکته اول الگوریتم است. به‌عبارت دیگر باید سوال شود که نتایج بر چه اساسی قرار است ترتیب‌بندی شود و دوم اینکه این نتایج در کجا ذخیره و ایندکس می‌شود.
• شما باید تصویری از وب را در جایی ذخیره کنید، وگرنه سرعت جست‌وجو بسیار پایین خواهد بود. علت اینکه سرعت جست‌وجوی گوگل زیاد است، این است که هر صفحه از وب را در چند نقطه از دنیا ذخیره و براساس الگوریتم خود، نتایج را دسته‌بندی می‌کند. بنابراین از آنجا که ذخیره‌سازی کل وب هزینه بسیار بالایی دارد و نیاز به ده‌هاهزار سرور است، احتمالا سیاستگذاران و سازندگان به این فکر افتاده‌اند که به جای چنین ذخیره‌سازی، براساس جست‌وجوهای مردم در ذره‌بین، نتایج را به‌تدریج ذخیره و از آن استفاده کنند.
• ایراد این روش این است که ۲۵درصد از جست‌وجوها شامل عبارات جدید است که حجم بالایی را شامل می‌شود. بنابراین هر چه در گوگل جست‌وجو و ذخیره شده، مجددا روز دیگر با عباراتی روبه‌رو می‌شویم که نتایج آن را ذخیره نکرده‌ایم.

• در مورد مشوق‌های «ذره‌بین» ازجمله تب ویدئوی پیش‌بینی شده در این موتور جست‌وجو و استفاده از ترافیک نیم‌بها برای ویدئوهای شبکه‌های اجتماعی و سایت‌ها باید بگویم که این امکان در گوگل هم فراهم است. چراکه وقتی کاربر روی تب ویدئوی گوگل کلیک می‌کند و از ویدئوهای پلتفرم‌های ایرانی استفاده می‌کند، باز هم ترافیک نیم‌بها محاسبه می‌شود.
• این ایده برای نخستین‌بار نیست که مطرح می‌شود، در تجربه‌های قبلی شاهد بودیم که تعداد بازدیدکننده‌ها تقریبا به اندازه بازدیدکننده‌های یک وبلاگ بود.
• گوگل با موبایل‌های کنونی یکپارچه است و نیازی به این نیست که سایت گوگل را باز کنیم. گوگل در موبایل‌ها حضور دارد و شما با گوگل می‌توانید همه اطلاعات موبایل خود را مانند اپلیکیشنی که مدت‌هاست از آن استفاده نکرده‌اید، بیابید.

• آنچه باید مورد توجه قرار بگیرد، این است که فصل بعضی موضوعات در حوزه تکنولوژی تمام‌ شده است.به‌عنوان مثال باید بپذیریم که دوره درست کردن پیام‌رسان سپری شده و اگر ما قصد چنین کاری داشتیم باید در اواسط دهه۸۰ به این کار فکر و برای ساخت آن اقدام می‌کردیم.
• این کار باید در آن زمان با سرمایه‌گذاری قابل توجه و بسیار هوشمندانه و خلاقانه و همچنین با مشارکت بخش خصوصی که به موضوع هزینه و فایده اهمیت می‌دهد، اتفاق می‌افتاد. نکته بعد اینکه زمانی که سرمایه‌های کشور در موضوعی هزینه می‌شود که دوره آن به اتمام رسیده، علاوه‌بر انجام گرفتن یک کار غیرمعقول و هدر دادن سرمایه‌های مادی، زیان بزرگ‌تر غفلت از گام‌های پیش‌روست که برداشته نمی‌شود. به‌عنوان مثال، امروز به جای آنکه بر تکنولوژی بلاکچین تمرکز کنیم به فکر ساختن پیام‌رسان یا موتور جست‌وجوی بومی هستیم.

/همشهری/