آیا چهره ها و شخصیت های معروف در فضای مجازی، واقعی هستند؟
مجازیست–در تمام دنیا چهره های شناخته شده به لحاظ پوشش و گویش و رفتار نمادی می شوند برای الگو برداری های مردم عادی و این در حالی است که شاید خودشان به این مسئله اعتقادی نداشته باشند اگر چه نباید فراموش کنیم سبیریتی ها هم مانند من و شما ممکن الخطا هستند اما نزدیک شدن آن ها در دنیای مجازی به آحاد مردم این نیاز را ایجاد می کند که آن ها به دلیل تاثیرشان از کوچک ترین خطایی فاصله بگیرند.
به اعتقاد دو روانشناسی که با آن ها گفت و کردیم، اصولا افراد با هر تیپ و شخصیتی در اجتماع و جامعه حاضر می شوند و حتی گاهی اوقات دچار شخصیت های چند بعدی یا دو گانه می شوند. نکته قابل بحث اینجا است که مردم باید بر اساس سلیقه از برخی افراد شناخته شده و به نوعی سلبریتی الگو برداری کنند وبه همین دلیل نیز هنرمندان نباید از این نوع دوگانگی یا پارادوکس برخوردار باشند تا مردم بتوانند در موقعیت های مختلف زندگی از آنان تاثیر بگیرند.
دکتر نصرالله منصوری، روانشناس و مشاور خانواده:
- ما یک شخص و یک شخصیت داریم شخص یعنی همان وجود فیزیکی ما و شخصیت نیز آن چیز هایی است که در ما وجود دارد حال یا می تواند مثبت یا منفی باشد درواقع به تعبیری رفتارهای ما شخصیت امان را متجلی می کند و نشان می دهد بنابر جمله ی نلسون ماندلا؛ صورت زیبا بعد از مدتی عادی می شود ولی رفتار زیبا ماندگار است به طور کل رفتار زیبا و شخصیت مثبت و ممتاز هم نشأت گرفته از فاکتورهایی از جمله پدرو مادر، خانواده، محیط آموزشی و پرورشی، انسان هایی که ما با آن ها حشر و نشر داریم است که این ها می توانند هرکدام به سهم و نوبه ی خود در رفتار و شخصیت ما تاثیر گذار باشند.
- خیلی از افراد متاسفانه انسان های پارادوکسی، دوگانه، دو شخصیته یا حتی چند شخصیته می شوند اگر تربیت در فردی که فن یا حرفه اش کار بازیگری، تلویزیون و سینما، تئاتر، مستند و هر چیز دیگری است این فرد اگر چنانچه ریشه اش خوب شاخ و برگ گرفته باشد و درست تربیت شده باشد حتما سعی می کند که طلعت و جلبت، روبه رو و پشت سرش را یکسان تنظیم کند.
- هر کسی در جایگاه خودش مخصوصا آن دسته از افرادی که جزو مشاهیر معاریف، شهرت یا محبوبیت هستند و طرفدارانی دارند حتما تاثیر گذار هستند ولی بشرطها و شروطها اگر خودشان به آن چیز هایی که می گویند و تایید می کنند عمل کنند حتما موثر واقع می شوند اما چنانچه فقط بحث شعار دادن برای دیگران باشد و خود آن کار صحیح را انجام نداده باشم این مسئله نه تنها تاثیر نمی گذارد بلکه اثر عکس می گذارد.
- اگر بخواهیم فضای مجازی را به چیزی تشبیه کنیم چاقو بهترین گزینه است در واقع چاقو یا کارد اگر چنان چه در دست جراح قرار بگیرد انسان بیمار و روبه موت را سالم می کند و به سمت خانواده سوق می دهد اما اگر در دست چاقوکش باشد آدم سالم را به سینه قبرستان می فرستد اگر از فضای مجازی درست و صحیح استفاده شود هیچ اشکال یا ضرری ندارد درواقع در بعضی جاها فضای مجازی به ما خدمت کرده است اما در برخی قسمت ها در حال نابود کردن همه آدم ها است.
- علم در مواقعی خوب و مفید است که در خدمت ما، جامعه و بشریت قرار بگیرد اما زمانی که ضد این ها واقع شود آن دیگر علم نیست وسیله درآمد زایی و وسیله ی تکبر و خود بزرگ بینی ما می شود.
دکتر احمد بخارایی، جامعه شناس، پژوهش گر، نویسنده و استاد دانشگاه، مدیر گروه مسایل و آسیب های اجتماعی انجمن جامعه شناسی ایران:
- تفاوت رفتار سلبریتی ها در فضای حقیقی و مجازی تقریبا کم و بیش مانند رفتار دیگران است. در فضای حقیقی به علت نظارت های رسمی چهره ی دیگری از خودمان را نشان می دهیم اما در فضای مجازی که نظارت های رسمی و غیر رسمی وجود ندارد بیشتر چهره های حقیقی تر و واقعی تر را نشان می دهیم یعنی در فضای اجتماعی واقعی امکان عرض اندام هویت طلبی ها، سلیقه و ذائقه های متفاوت و حتی حرکت های نوجویانه کم تر وجود دارد اما زمانی که انسان ها در فضای اجتماعی اشان درک و دیده نشوند به قلمرو فضای مجازی و به تعبیر دیگر قلمرو سایه پناه می برند در حال حاضر نیز در زندگی کنونی آنقدر این قلمرو بزرگ شده که کنترل آن سخت شده است درواقع قدرت تلاش می کند که سایه این نوع قلمرو را نبیند و نا دیده بگیرد اما آنقدر این فضا بزرگ است که دنیای واقعیت در آنجا متجلی می شود به طور کل طبیعی است در یک جامعه ای که فضای دموکراتیک حاکم نیست مطالب اصلی به حاشیه رود.
- سلبریتی ها در فضای بیرونی اشان آنقدر چهره های ساختگی و تظاهر نماد از خودشان درست می کنند که بتوانند در سازمانی که حضور دارند دوام بیاورند درواقع زمانی که خود واقعی اشان می شوند و نقابی که در فضای حقیقی به چهره دارند را بر می دارند باز هم قابل درک نیست که الان کدام یک را باید باور کرد به گونه ای چهره ها و کردار و گفتار آن ها گول زننده شده است درواقع همه چیز بر عکس است.
- متاسفانه جامعه ما قهرمان زده و شخصیت زده است یعنی یک نوع شیفتگی نسبت به افراد. درواقع به نوعی فرد محور است و ما به دنبال شخصیت ، سلبریتی و قهرمان می گردیم حالا چرا به علت فرهنگی ما رشد نکرده ایم؟ و تحول فرهنگی اتفاق نیوفتاده است؟ می توانیم بگوییم که یک علت سیستماتیک وجود دارد و مربوط به این می شود که در دهه های گذشته دور و نزدیک تا به امروز آن مدیریتی که در جامعه می بایست ایفای نقش بکند عملی نشده است.
- در حال حاضر هم به این خاطر که در جامعه مردم به نوعی شخصیت زده شدند از سلبریتی ها الگو برداری می کنند و بدون شک هنرمندان تاثیر گذار هستند و متاسفانه جامعه ما با یک فروپاشی نسبی مواجه است و بخش منفی را بیشتر جذب به خود می کند به طوری که چند سلبریتی پیام مثبت دهند و از بین آن ها فقط یک نفر پیام منفی دهد مسلما این پیام منفی بیش تر از پیام های داده شده اثر گذار تر است و این موضوع به روانشناسی اجتماعی جامعه ما بر می گردد در نهایت ما و جامعه هنوز صغیر هستیم و آن طور که باید بزرگ نشده ایم.
- در جامعه ساده هر پدیده اجتماعی جای خودش را دارد الان در جامعه ما متاسفانه ضریب اثر گذاری فضای مجازی به فضای واقعی و ضریب اثر پذیری کاربران از فضای مجازی متاسفانه خیلی بیش تر از میانگین اش در دنیا است یعنی افراطی اتفاق می افتد به این علت که متن و بخش اصلی واقعیت به حاشیه رفته و وارد دنیای فضای مجازی شده است به خاطر اینکه در دنیای واقعی امکان عرض اندام وجود ندارد و درها به رویش بسته است و ما با یک انسداد سیاسی و اجتماعی مواجه هستیم به همین خاطر متاسفانه در ایران ضریب اثر گزاری فضای مجازی از جمله سلبریتی ها، شاخ های اینستاگرامی و واینر ها و همه افرادی که برای خودشان کسی می شوند و به بت های اینستاگرامی تبدیل می شوند زیاد است درواقع این موضوع جنبه آسیب رسان دارد حتی ما در غیاب گروه مرجع قرارداریم اما اگر گروه مرجعی وجود داشته باشد و توسط آن ها توصیه شود شاید اوضاع کمی بهتر شود.
/برنا/
