شبکه‌های اجتماعی به همبستگی ملی کمک می‌کند
مجازیست–غلامرضا صدیق اورعی، جامعه شناس با اشاره به شکاف های اجتماعی موجود در کشور و امکان تاثیرگذاری شبکه های اجتماعی بر خدشه دار شدن همبستگی ملی:
- یک جنبش اجتماعی برای شکل گیری نیاز به مقدماتی از جمله ایده، مورفولوژی، امکان ارسال و دریافت پیام و هدف گذاری دارد.
- داشتن ایده باعث می شود تا افراد متمایل به دفعات مکرر یکدیگر را ملاقات کنند و با حضور تازه واردین، آن ایده ویرایش شود.
- ظهور یک ایده جدید یا یک جنبش اجتماعی که جنبه سیاسی یا هویت قومی داشته باشد، تحت نظارت و فشار حکومت مسلط قرار می گیرد. به همین خاطر ایده های جدید برای اینکه دوام بیاورند به صورت آهسته و با احتیاط خاصی به جلو حرکت می کنند.
- این نوع رسانه ها با ایجاد ارتباط فراگیر، همه سختی ها، هزینه ها و نظارت ها را حذف کرده اند. بنابراین افراد مختلف می توانند ایده های خود را مطرح کنند که یا توسط تعداد بسیاری مشاهده، تکذیب و یا طرح سوال می شود یا عده ای با مشاهده آن نقطه مشترکی با ایده خود در آن پیدا می‌کنند و با آن همراه می شوند که هیچ هزینه‌ای هم برای آن ها ندارد.
- مساله قومیت و تجزیه طلبی سابقه زیادی در مناطق مرزی دارد و اگر شروع کنندگان اینگونه مسائل در بیرون مرزها باشند، دستگاه های امنیتی برای دسترسی به آن ها با دشواری هایی مواجه می شوند. به همین خاطر محتوایی که پیرامون آن ایده یا در مقابل آن تولید می شود از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
- هرگونه دروغ سازی و آغاز یک جنبش اجتماعی مثبت و منفی با وجود شبکه های اجتماعی به حدی تسهیل شده است که می توانند منتج به قرار تجمع فیزیکی شود. به عنوان مثال موارد فراوانی در ۱۰ سال گذشته بدون اینکه هزینه ای و تشکیلاتی داشته باشند، رخ داده است که ممکن است مورد پذیرش تعداد زیادی قرار بگیرد یا مخاطبان محدودی از آن استقبال کند. یعنی این عوامل به نیاز و احساس مخاطبان بستگی دارد.
- ایده امام خمینی (ره) در سال ۴۱ و ۴۲ مورد توجه قرار گرفت. اما پس تبعید امکان پرداختن به گستردگی سابق برای ایشان فراهم نبود و سال ۵۶ پس از شهادت مصطفی خمینی به سرعت و طی ۱۰ ماه گسترش پیدا می کند که در اویل سال ۵۷ به ۱۰۰ نفر هم نمی رسید اما در آبان به میلیون ها نفر تبدیل شد.
- جریان دو قطبی در جامعه به ریشه تاریخی آن بستگی دارد. انقلاب یعنی جنگ داخلی و بستر دو گانه باید قبل از انقلاب فراهم شده باشد تا یکی شکست بخورد و یکی دیگر پیروز شود. اما سوال اینجاست که قبلا جامعه چطور دو دسته شده و چرا دو دستگی جریان را به شوروش و انقلاب وا داشته است؟ پاسخ به این سوال یک ریشه ۱۰۰ ساله دارد.
- الان به دلیل وجود شبکه های اجتماعی ایده ها به راحتی بیان می شود و افراد می توانند دلبستگی و عدم دلبستگی خود را اعلام کنند.
- اصولا دو گانگی سنتی و جدید از قدیم وجود داشته است که با آمدن رضا خان پهلوی در واقع از ایده و فرهنگ به ساختار و نهادسازی مدرن تبدیل شد و چون با خشونت، سرعت و فشار به دنبال ایجاد تجدد بود. سرانجام خشم و ناراحتی عده ای را بر انگیخت و به انقلاب اسلامی تبدیل شد.
- در آن زمان قطب تجدد گرا چون مغلوب بود نمی توانست حرف بزند، اما حالا وسیله ارتباطات دیجیتال این امکان را به قطب مخالف داده است تا حرف خود را بزند و حتی ظرفیت های خارج از حکومت در خارج از کشور تشکیل شود. اما در مقابل احساس هم بستگی غلیظ می شود و با آنها مقابله می کند.
/خبر فوری/
