دسته: يادداشت

در حوزه فاوای کشور ما افرادی با «مسوولیت آزاد» داریم که یک پست را اشغال کرده‌اند و در جلسات هم شرکت می‌کنند و در آخر نه کاری انجام می‌دهند و نه کسی کاری با آنها دارد.

پژوهش‌های تازه نشان از آن دارند که وقتی گزینه‌های انتخابی تمام و کمال دستِ خودمان است، اغلب تلاش می‌کنیم تا آواتاری بسازیم که نسخه‌ی بهتری از خودمان باشد.

هرماه چند سریال جدید نمایش اینترنتی را آغاز می‌کند و تعداد قابل توجهی هم در راهند و طی ماه‌های آینده نمایش آنلاین خود را آغاز می‌کنند. اینجاست که پرسش‌هایی مهم رخ می‌نمایند. چگونه است که کسی نگران نسخه های قاچاق و ماهواره‌ای سریال‌های شبکه خانگی نیست؟

در «عصر تصویر جهان» که «زندگی روی صفحه نمایش جریان دارد» و هویت صرفاً با حضور و نمایش خود (سلف) روی خرده‌صفحه‌های موبایلی معنا پیدا می‌کند، اقبال به یک پلتفرم رسانه‌ای صوتی- کلاب‌هاوس – با وجوه شبه‌تعاملی نه تنها «بازگشت» و «احیاء» عصر رسانه‌های صوتی نیست، بلکه صرفاً یک مد زودگذار شبه‌روشنفکرانه و نخبگانی است که با قاطعیت می‌توان مدعی شد-دست‌کم در زمینه اجتماعی ایران-در همان سطح باقی خواهد ماند.

در کلاب هاوس همه افراد با مرام ها و مسلک های مختلف سیاسی و مذهبی و جریانات سیاسی با هر نوع گرایش حضور دارند. کلاب هاوس پدیده ای پست مدرنیستی و اجازه می دهد همه صداهای خاموش به رسانه دسترسی داشته باشند.