ابزار هنر و ادبيات برای وبلاگنويسی دينی به كار گرفته شود
رسانه وبلاگ- يك فعال فرهنگی، استفاده از ابزار هنر و ادبيات را برای افزايش تأثيرگذاری و جذب مخاطبان از سوی وبلاگهای دينی و قرآنی تأكيد كرد.
به گزارش «وبلاگ نیوز» حجتالاسلام و المسلمين “روحالله عباسپور”، دبير فرهنگی خبرگزاری رسا و فعال رسانهای در گفت و گو با خبرگزاری ایکنا، حضور آگاهانه در فضای مجازی با هدف و محتوای مشخص را تعريف وبلاگ دينی دانست و گفت: حضور در فضای مجازی نبايد به صورت ناگهانی و مقطعی باشد، محتوای وبلاگ دينی نيز بايد دينی باشد اگرچه برای محتوای دينی تعاريف گستردهای وجود دارد و دايرهای از اخلاق، نظام اسلامی و… را ممكن است در برگيرد، همچنين از طرف ديگر در اين حضور بايد هدف مشخص باشد.
وی ادامه داد: البته چند سالی است كه فضای وبلاگستان اين هدفمندی را به خود گرفته است و میشنويم كه میگويند وبلاگهای مهدوی؛ يعنی وبلاگهايی كه هدف خود را مهدويت قرار دادهاند يا وبلاگهای عاشورايی كه مصداق ديگری از اين موضوع است.
وی افزود: وبلاگهای دينی نيز بايد هدفمند باشند، البته نيازی نيست نام وبلاگ با هدف ويلاگ يكسان باشد، اما هدف بلندمدت و كوتاهمدت برای بلاگر بايد وجود داشته باشد تا وبلاگ دينی ساختار پيدا كرده و به تدريج تكامل پيدا كند و به موفقيت برسد.
اين فعال رسانهای تكرارنويسی را يكی از نقاط ضعف وبلاگنويسی دينی عنوان كرد و گفت: بلاگران دينی كمتر وبلاگهای يكديگر را میبينند و اگر مشاهده كنند كه وبلاگی مطلب قوی دارد همان را بازنشر يا ادامه میدهند، اين موضوع خواننده را دچار دلزدگی میكند بويژه اين مشكل در مورد وبلاگهای مناسبتی وجود دارد.
وی اضافه كرد: كليشهنويسی نيز يكی ديگر از نقاط ضعف ما در اين حوزه است؛ بدين معنی كه وبلاگنويس بدون در نظر گرفتن واقعيتها، مطالبی را توليد میكند و ادبيات وبلاگ به گونهای است كه مورد پسند مخاطب نيست.
اين كارشناس فرهنگی، خامنويسی را نقطه ضعف ديگری در وبلاگنويسی دينی برشمرد و گفت: گاهی بلاگر دقيقاً مشابه همان مطلبی را كه ممكن است حديث و… باشد در وبلاگ میآورد بدون اينكه زبان وبلاگ را در آن رعايت كند؛ بنابراين منابع دينی به صورت خام در وبلاگ آورده میشود.
وی تصريح كرد: وبلاگنويس بايد سعی كند با زبان فضای مجازی و البته مورد پسند مخاطب هدف وبلاگ خود سخن بگويد در اين ميان حتما لازم نيست مطلب دينی كامل آورده شود، بلكه میتوان در قالب داستان و خاطره و… مفاهيم دينی را به كار گرفت.
وی استفاده از ابزار هنر و ادبيات را در اين راستا كارگشا دانست و افزود: وبلاگهايی كه از اين دو ابزار به خوبی بهره بگيرند، میتوانند منتظر اقبال عمومی از وبلاگهای خود باشند.
عباسپور همچنين درباره نقاط قوت وبلاگنويسی دينی به خبرنگار ايكنا گفت: در وبلاگنويسی دينی به دليل اينكه بلاگران آن اخلاق رسانه و فضای مجازی را معمولاً رعايت میكنند شاهد اين هستيم كه اين وبلاگها كمتر دچار ناهنجاریهای اخلاقی هستند و اطلاعات عمومی مخاطب را بالا میبرند، از طرفی برخی از وبلاگهای دينی زبان و ادبيات مؤثری دارند كه در اين حوزه مثالزدنی هستند.
وی اضافه كرد: همچنين میتوان در بسياری از وبلاگهای دينی سادهنويسی و خلاصهنويسی را ديد، البته در وبلاگهای عمومی نيز اين موضوع وجود دارد، اما اينكه بتوان اخلاق رسانهای را در كنار ويژگیهای نام برده در يك وبلاگ ديد، كمتر میتوان در ساير وبلاگهای عمومی مشاهده كرد.
اين فعال رسانهای افزود: از سوی ديگر محتوای وبلاگهای دينی اگرچه گاهی خام هستند، ولی معمولاً اين محتواها غنی، و به سرعت در اختيار مخاطب قرار میگيرند.
اين كارشناس فرهنگی ركود بلاگستان دينی را متأثر از طولانی بودن روند كارهای فرهنگی خواند و گفت: وبلاگنويسی كار فرهنگی است و آفت كار فرهنگی نيز دير بازده بودن آن است؛ نمیتوان كار فرهنگی انجام داد و سريعاً منتظر بازده بود؛ بنايراين كار فرهنگی پروسه طولانی را طی میكند تا نتيجه بدهد، بلاگر نيز به عنوان يك فعال فرهنگی وقتی در مسير زمان میافتد اگر به نتيجه مطلوب نرسد، دلزده شده و ادامه نمیدهد.
وی متذكر شد: به نظر میرسد بايد مراكز فرهنگی در اين زمينه فعالتر شده و از اين حوزه حمايت كنند، وبلاگنويسان دينی بايد شناسايی شده و مكانی رسمی برای نقد و بررسی وبلاگها در نظر گرفته شود؛ چون اگر فرد در فضای مجازی احساس تنهايی كند، از اين فضا زده میشود.
عباسپور حل اين مشكل را در گرو برنامهريزی و تشكيل گروههای همباور در فضای مجازی و واقعی عنوان كرد و گفت: به طور مثال انجمن وبلاگنويسان دينی و قرآنی چنانچه تشكيل شود با جمعآوری وبلاگنويسان میتواند آموزش و امكاناتی را در اختيار بلاگران قرار دهد؛ بنابراين اين انجمن علاوه بر افزايش روحيه و انگيزه میتواند معايب و محاسن كار را به بلاگران نشان دهد و آنها را جهتدهی كند.
انتهای خبر/.