مقصر اصلی قتل رومینا فضای مجازی است
مجازیست- دنیای مجازی که این روزها به بخش لاینفک زندگی بشری تبدیل شده، همانند چاقوی دو لبهای عمل میکند که میتواند نقاط مثبت و منفی داشته باشد؛ از جمله آسیبهای این فضا تخریب سلامت روانی کودکان و نوجوانان است که گاهی اوقات عواقب جبران ناپذیری را به دنبال دارد. استفاده بی رویه و نادرست والدین از فضای مجازی و همچنین بی حد و مرز بودن آن باعث شده تا کودکان نیز برای سرگرم شدن به آن پناه ببرند.
متأسفانه بارها شاهد این مسئله بودهایم که مادران و پدران جوان برای دست به سر کردن و ساکت کردن کودکان خود به راحتی موبایل و تبلت را در اختیار فرزندان خود قرار داده و به نوعی آنها را عادت دادهاند که هر لحظه که بخواهند و با کوچکترین بهانه میتوانند هر وسیله الکترونیکی سرگرمکننده را در اختیار داشته باشند.
مقصر اصلی قتل رومینا فضای مجازی است
در حادثه فاجعباری که طی چند روز گذشته برای رومینا دختربچه تالشی رخ داد، همین بحث اختصاص تفکیک نبودن اینترنت خانوادهها دخیل بود. به این شکل که رومینا به بهانه استفاده از سامانه شاد از تلفن همراه اولیا خود استفاده میکرده و از آنجا که اینترنت مصرفی آزاد بوده و اینترنت مخصوص شاد وجود نداشته، ارتباط این دختر با فرد غریبه در اینستاگرام شکل میگیرد و در نهایت او را به کام مرگ میکشد.
لذا در وهله اول باید خانوادهها آموزشهای لازم را در مورد استفاده درست فضای مجازی ببینند. کودکان و دانشآموزان نیز در موضوع این آموزش نباید جلوتر و یا عقبتر از سنشان آموزش ببیند. بطور مثال کتاب توقع سواد رسانه که در مقطع متوسطه دوم تدریس میشود چیزی کمتر از سواد بچههاست و دانشآموزان اطلاعات فراتری را از کتاب دارند. نبود معلم متخصص در زمینه آموزش این کتاب باعث میشود تا دانشآموزان سولات خود را از معلمهای دیگر دروس پرسیده و در نهایت بهرهای از این کتاب برده نمیشود.
مومن نسب در پایان بحث خود اشاره کرد: برای آنکه منافع فضای مجازی بیشتر از آسیبهای آن باشد لازم است در حوزه قانونگذاری، زیرساختها، حوزههای سخت افزاری و نرم افزاری و آموزش برنامهریزی جدی تری انجام شود. همچنین شبکه ملی اطلاعات هم راه اندازه شده تا سن، موقعیت و جنسیت و هویت افراد معلوم شود و در چارچوب شبکه ملی اطلاعات بتوان سرویسهای متناسب به مردم ارائه داد.
پیش نیاز ورود کودک به دنیای مجازی آموزش است
جعفر بای آسیبشناس فضای مجازی نیز در خصوص ابعاد شبکههای اجتماعی گفت: فضای مجازی فی نفسه و به تنهایی نمیتواند اثر مثبت یا منفی را بر روی کودکان داشته باشد، شیوه استفاده ، نحوه برخورد و چگونگی بهره برداری از این فضاهاست که کودک را به رشد و تعالی و پیشرفت رسانده و یا بالعکس باعث بروز انحراف و خطا و معضل میشود. در وهله بعد بحث محتواست که در این خصوص این سوال مطرح است که آیا خوراک فرهنگی که کودک در فضای مجازی از آن تغذیه میکند و از آن بهره ببرد، غذای درست و دقیقی بوده و متناسب با نیازهای بدنی او است و همچنین با شرایط سنی او سازگاری دارد؟
مساله مهم دیگر این است که محتوا باید با ذائقه و نیاز مخاطب همخوانی و تناسب داشته باشد و ضمن ایجاد علاقه در کودکان، برای او مفید نیز باشد. همچنین باید این را بدانیم این خوراک فرهنگی که کودک با آنها در ارتباط است دربرگیرنده چه مطالبی است.
این پژوهشگر با اشاره به اینکه فضای مجازی هیچگونه ایمن سازی را برای کودکان نداشته، گفت: پیش نیاز ورود کودک به دنیای مجازی آموزش است، آموزشی که کودک را از خطرهای احتمالی و آسیبها ایمن میکند. آثار تخریبی یا سازندگی بستگی به این دارد که کودک ما با چه آمادگی و با چه توان و قدرت و اطلاعاتی با این فضاها روبرو میشود. هدف گذاری و برنامه ریزی والدین میتواند در بهره وری کودک از ابزار الکترونیک و نرمافزارها کمک بسزایی کند.
وی با تاکید بر اینکه مدیریت زمان مهمترین مسائل در استفاده از فضای مجازی است، بیان کرد: متاسفانه بیتوجهی به مدیریت زمان در فضای مجازی و استفاده بی رویه کودکان و نوجوانان باعث شده تا افراد ساعات طولانی و نامعینی از وقت خود را در دنیای مجازی سپری کنند.
البته خانواده ها این مساله را نیز در نظر داشته باشند که منع مطلق کودکان و پیشگیری یکباره آنها در استفاده از ابزار الکترونیکی باعث افسارگسیختگی آنها در آینده میشود.
/باشگاه خبرنگاران جوان/