به وبلاگ های موازی اجازه نفس کشیدن دهید
تصور کنید با مدیرفروش یک آپارتمان برای خرید یک واحد مسکونی در یک کافی شاب قرار ملاقات دارید. بعد از سلام و احوال پرسی ، سر صحبت رو با این جمله آغاز می کنید “امروز هوا چقدر سرده” مدیر فروش به جای تایید حرف شما، شروع می کنه در مورد ابرهای باران زا و شرایط جوی و اتمسفری و دلیل سرمای هوا حرف زدن، اولین ملاقات چندان جالب نبود!
حرف رو عوض میکنید. میگید بازی دیروز رو دیدی؟ ایران واقعا خوب بازی کرد مگه نه؟ مدیر فروش به یک کارشناس فوتبال تبدیل شده، وشروع به یک نطق کامل در مورد تاکتیک های بازی و داوری می کنه! چقدر حرف زدن با این آدم سخت شده ، خب بهتره حرف های حاشیه ای رو دیگه بزاریم کنار و در مورد خود خونه صحبت کنیم این جوری خیلی بهتره ، حالا مدیر فروش شروع میکنه در مورد ویژگی های آپارتمانش صحبت کردن و…. .
یک سوال؟ شما از همچین آدمی چیزی می خرید؟!
وبلاگ نویسان، مثل همون مدیر فروش آپارتمانی هستند که مطالبشون واحدهای همون آپارتمانه. سعی نکنید در همه زمینه ها خودتون رو کارشناس نشون بدین. گاهی وقتا لازمه برای مطالب پیش و پا افتاده هم تعجب کرد، گاهی لازمه اصلا در بعضی مقولات وارد نشیم و اجازه بدیم افراد متخصص حرفشون رو بزنند ، گاهی لازمه اجازه بدیم دیگران هم حرفشون رو بزنند ، گاهی لازمه فقط گوش بدیم ، گاهی لازمه به وبلاگ های موازی هم اجازه نفس کشیدن بدیم!
انتهای پیام/.
وبلاگ نونوا
