هویت متکثر مجازی

به گزارش «وبلاگ‌نیوز» و به نقل از خبرآنلاین، هویت با دو واقعیت به ظاهر متضاد مشابهت و عدم مشابهت بیان می شود:

1- هویت به مجموعه ای از مشخصات اطلاق می شود که شخصی را در میان دیگران متمایز می سازد. 2- هویت به مجموعه ای از مشخصات اطلاق می شود که در طول دوره زمانی ثابت می ماند و شخص را طبق همان مشخصات حفظ می کند.

در یک جامعه مدنی با استفاده از هویت می‌توان اعتماد ایجاد کرد. کلیه گواهینامه ها بر اساس هویت‌ها معنا می یابند.همکاری اجتماعی بدون هویت فاقد معنا می گردد.بدون هویت ، حکومت ها نمی توانند اعمال حاکمیت کنند و اقتصاد مدنی نمی تواند وجود داشته باشد. فلسفه‌های انسان محور نیز مبدا و مرجع شناخت را از سوژه می دانند و سوژه بدون هویت موجود نمی‌گردد.به نظر حکما «الشیء ما لم یتشخص لم یوجد» و یا به عبارتی بهتر«الشی اذا لم یتشخص لم یوجب و اذا لم یوجب لم یوجد» یعنی به عبارتی تا یک شیء هویت نیابد، وجود نمی‌یابد. بنابر این وجود اسمائی مقدمه هرگونه وجود افعالی یا صفاتی و وجوب وجودی می باشند و حتی وجود ذهنی نیز تا به اسم متشخص نشود وجود نخواهد یافت.

در فضای مجازی علاوه بر انسان‌ها ، اشیای مرتبط با انسان‌ها نیز هویت می‌یابند و بعضی از اوقات هویت اشیاء در شبکه مجازی اصل تلقی می گردد و روابط دال و مدلولی بین هویت وصاحب هویت بر اثر لایه های متکثر فیمابین مخدوش می‌شود.در فضای مزبور هویت ها بشدت متکثر و بعضا متغیر با زمان و مکان می باشند. برای هر سخت افزار و نرم افزار بنا به نقش شبکه ای هویت های متعددی وجود دارد. بطور مثال در شبکه مخابراتی تلفن همراه علاوه بر کاربر و مشخصات هویتی وی ، هویت شبکه‌ای (شماره تلفن مربوطه) ، هویت سیم کارت( شماره سیم)، هویت ثابت بین‌المللی(IMSI) ، هویت الکترونیکی دستگاه گوشی ( IMEI ) مطرح می باشند.همچنین به منظور تصدیق هویت در شبکه از هویت موقت (TMSI) نیز استفاده می‌شود. غیر از هویت های اطلاقی فوق الذکر، هویت‌های رفتاری مکان محور ، زمان‌محور و یا علایق‌محور نیز تولید می‌گردند که زاییده اطلاعات شبکه ای می‌باشند و در بازارهای اقتصادی به عنوان اطلاعات بازار می‌توانند به شدت مورد علاقه کسب وکارها قرار گیرند.

در فضای مجازی بسیاری از هویت‌ها توسط مرکز واحدی در جهان تعیین و صادر می‌گردد و با توجه به کثرت هویت‌های مجازی که به مراتب بیشتر از هویت‌ها در فضای حقیقی می‌باشند. به نوعی پدیده تضعیف نقش دولت–ملت‌ها مشاهده می‌گردد. به نظر می رسد که توسعه فضای مجازی از حوزه‌هایی است که لامحاله در جهت جهانی شدن گام برمی‌دارد و سرعت جهانی شدن آن به مراتب بیش از حوزه هایی نظیر اقتصاد می‌باشد.

رابطه انسان با ابزارها در فضای مجازی نوعی رابطه هویت‌مند است که هویت مندی آن می تواند تفکیک هستی شناسانه کنش آدمی در فضای مزبور باشد. بدین ترتیب اگر هویت ها در فضای مجازی جهانی باشند آنگاه هسته‌های کنش‌های آدمیان نیز جهانی خواهند بود . بخصوص که کنش‌های مزبورعلاوه بر اراده و تصمیم شامل اطلاعات نیز می باشند. در اینصورت مباحث حقوقی ، فناورانه ، اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی مربوطه نیز جهانی شده و اهمیت ویژه ای می یابند. نگرش تحویلی و تقلیلی به این پدیده که پیامدهای آن سیاست های محدود سازی یا جداسازی از بخش هایی از فضای مزبور باشد نوعی انفعال محسوب گردیده و نتایج خوبی ببار نخواهد آورد و نشان از عدم شناخت فضای مجازی و روندهای توسعه آن می‌باشد.

انتهای پیام /.