نکاتی برای تقویت حریم خصوصی آنلاین
به گزارش«وبلاگ نیوز» و به نقل از عصر ایران، حتی افرادی که ادعا می کنند به طور کلی چیزی برای پنهان کردن ندارند، روی پنجره های خانه خود پرده انداخته و به هر فردی اجازه نمی دهند تا اطلاعات کارت اعتباری آنها را مشاهده کنند.
با توجه به رویدادهای چند سال گذشته و افشاگری های «ادوارد اسنودن» درباره شنود و جمع آوری اطلاعات کاربران از سراسر جهان توسط آژانس امنیت ملی آمریکا و حتی نظارت دولت این کشور بر نامه های پستی، پرسش های جدی درباره تحقق حریم خصوصی به ویژه در فضای مجازی و مکالمات تلفنی در هر سطحی مطرح شده است.
به گفته کارشناسان، برای آن که از نظارت دولت ها بر زندگی خود جلوگیری کنید دو روش وجود دارد. یکی از آنها دوری و عدم حضور در دنیای مجازی است. این به معنای عدم استفاده از تلفن همراه بوده و اگر به واسطه شغل خود نیازمند استفاده از آن هستید، باید هنگامی که کاری ندارید تلفن همراه را خاموش کرده و باتری آن را نیز خارج کنید. در غیر این صورت این وسیله همچنان می تواند موقعیت مکانی شما را مشخص کند.
همچنین، قطع ارتباط با دنیای مجازی شامل پرهیز از کسب و کار آنلاین و عدم ارسال هیچ گونه ایمیل و یا ارسال محتوا روی شبکه های اجتماعی می شود. بی تردید، قصد ندارید این اطلاعات توسط دیگران جمع آوری و ذخیره شوند.
با این وجود، کارشناسان معتقدند روش هایی برای افراد حقیقی و حقوقی وجود دارند که می توانند نظارت بر فعالیت های آنها در دنیای مجازی را برای دیگران از جمله دولت ها دشوار کنند. اقدام هایی که در ادامه این مطلب به آنها اشاره می شود، توسط کارشناسان توصیه شده اند.
۱. اطمینان حاصل کنید رایانه شما دارای رمزنگاری کل دیسک بوده و توسط گذرواژه محافظت می شود.
۲. ایمیل های خود را رمزنگاری کنید. همچنین، کاربران نباید از نام های مستعاری در حساب کاربری ایمیل خود استفاده کنند که موجب شناسایی هویت آنها می شوند. این مساله که یک فروشنده شخص سوم کلیدهای رمزنگاری کاربران را در اختیار نداشته باشد، مهم است.
۳. از ویژگی ها و قابلیت هایی مانند مسدود کردن تبلیغات و HTTPS برای ناشناس ماندن تا حد ممکن استفاده کنید. به عنوان مثال، هنگام حضور در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی می توانید از حالت ناشناس و مرور خصوصی مرورگر وب خود استفاده کنید.
۴. راه اندازی خودکار درایو دی وی دی و تمامی برنامه های ضروری در سیستم عامل رایانه خود برای حصول اطمینان از این که ویروس ها نمی توانند دستگاه شما را آلوده کنند، غیر فعال کنید.
۵. از یک سیستم عامل نصب شده جداگانه برای فعالیت هایی که قصد ندارید با فعالیت های دیگر در ارتباط باشند، استفاده کنید. افرادی که به چنین محافظتی نیاز دارند به راحتی از اختصاص زمان برای انجام آن پرهیز می کنند. این در شرایطی است که کاربران به اقدام های محافظتی داخلی و شفاف نیاز دارند.
۶٫ هنگامی که از تلفن هوشمند خود استفاده نمی کنید، آن را در یک کیف ضد امواج رادیویی قرار دهید. در تولید این کیف ها از مس استفاده می شود و نمونه های خوب آنها می توانند تمامی امواج رادیویی را مسدود کنند. بر همین اساس، جی پی اس کار نکرده، امکان برقراری ارتباط با دکل های مخابراتی وجود نداشته و دستگاه نمی تواند فعالیت های شما را مشاهده، ثبت و یا ارسال کند. تلفن همراه زنگ نخواهد خورد و هیچ فردی نمی تواند مکان آن را تا زمانی که از کیف خارج نشده، شناسایی کند.
۷٫ از شبکه های خصوصی مجازی (VPN) استفاده کنید. از این طریق، تونل ارتباطی امنی برای انجام فعالیت های خود در اینترنت ایجاد می کنید.
این مساله که بین حریم خصوصی و امنیت ارتباطی وجود ندارد، درست نبوده و کاربران نباید برای به دست آوردن یکی، دیگری را قربانی کنند. در شرایطی که کارشناسان مخالف تمامی نظارت ها نیستند، اما بر هدفمندی آنها تاکید دارند. به گفته آنها، باید توازنی بین نظارت و جمع آوری اطلاعات در برابر نیازهای امنیتی کشورها ایجاد شود. بی تردید، برای ردیابی و دستگیری مجرمان و افراد خطرناک، دولت ها نیازمند برخی اقدام های نظارتی بوده، اما این مساله نباید به معنای نقض حریم خصوصی مردم باشد.
انتهای پیام/.
