اعتمادسازی قدم اول در فعال‌سازی شبکه‌های اجتماعی بومی
به گزارش «وبلاگ‌نیوز» سایت نامه‌نیوز نوشت: گوشی‌های هوشمند فاصله انسان‌ها را باهم زیاد کرده‌اند. با این وسیله دو نفر در یک اتاق می‌توانند در دودنیای متفاوت سیر کنند. در دنیایی مجازی دوستان زیادی داشته باشند و خود را فردی اجتماعی فرض کنند. اما کافی است مودم خاموش شود، همه به دنیای واقعی بازمی‌گردند. دنیایی که دیگر تحملش بدون اینترنت سخت است. برای ساده و سریع‌تر کردن روابط برنامه‌های متفاوتی مخصوص گوشی‌های همراه طراحی‌شده است. کمتر کسی است که توانسته باشد آلوده این جامعه فراگیر و گستره نشود. بیشتر استفاده نیز برای رهایی از استرسِ کار وزندگی است.
برنامه‌هایی که درراه کم کردن هزینه ارتباطات، ساختن لحظاتی شاد، خرید و … مورداستفاده قرار می‌گیرد، همه یک ویژگی مشترک دارند؛ هیچ‌کدام از آن‌ها توسط برنامه نویسان ایرانی طراحی نشده است. اما به‌سادگی درگوشی تلفن همراه، لپ‌تاپ و کامپیوتر خانگی، برای خود جایگاهی دارد. در حین استفاده از این برنامه‌ها حجم زیادی از اطلاعات شخصی جابجا می‌شود که ممکن است در صورت مطمئن نبودن برنامه، در دسترس دیگران قرار گیرد.
از طرفی محمدحسن انتظاری دبیر سابق شورای عالی فضای مجازی بر اساس آمار وزارت ارتباطات، اعلام کرد که ۱۳ میلیون نفر در ایران عضو تلگرام هستند. وی افزود :«شبکه‌های اجتماعی اکنون در داخل کشور بدون رعایت مقررات حاکمیتی ما در حال کار هستند و باید مقرراتی برای تنظیم این شبکه‌ها ایجاد شود و درخواست کرده‌ایم این مقررات تدوین شود. این در حالی است که شبکه‌های داخلی بومی می‌توانند این تعداد کاربر را جذب کرده و ازلحاظ اقتصادی و فرهنگی به نفع کشور خواهد بود.»
انتظاری با اعلام تصویب طرح فضای مجازی سالم، خبر از ایجاد فضای مجازی ایمن، سالم و مفید بدون فیلتر که در اختیار کاربران قرار گیرد، داد. اما کاربرانی که تاکنون از برنامه‌های خارجی استفاده کرده‌اند، تا چه اندازه تمایل به تغییر عادت خود دارند؟ از طرفی آیا برنامه‌های بومی توان رقابت با برنامه‌های ساخته‌شده را دارد؟
دوست ندارم مکالماتم کنترل شود
دختر دانشجو برای خرید لوازم‌التحریر به بازار تهران آمده است. برای پیدا کردن کوچه موردنظرش، از فروشندگان سؤال می‌پرسد و همه با اشاره دست یا سر، به او آدرس می‌دهند. درراه پیغام‌های رسیده به گوشی هوشمند تلفن همراهش را چک می‌کند. از برنامه‌هایی که استفاده می‌کند می‌گوید:« من تقریباًهمه برنامه‌های ارتباطی رادارم. بعضی از دوستانم در برنامه‌ای هستند و بعضی از برنامۀ دیگر استفاده می‌کنند. حوصله کپی پیست کردن پیغام‌ها از یک برنامه به برنامه دیگر را هم ندارم.» به نظر او برنامه‌ای که توسط شرکت‌های ایرانی ساخته‌شده باشد، امنیت ندارند. « اگر برنامه ایرانی باشد انگار حرف‌هایت را در روزنامه چاپ کرده باشی. من حتی استیکرهایی که تولید داخلی باشد را محض اطمینان، بعد از یک هفته پاک می‌کنم.»
فروشنده کتاب در میدان انقلاب چند ماهی است که از برنامه وایبر استفاده نمی‌کند، به نظر او این برنامه دیگر امنیت ندارد. « بحث کار قانونی یا غیرقانونی کردن نیست. من دوست ندارم مکالماتم کنترل شود. شاید یک‌شب تا صبح با دوستم چرندیات ببافیم، اهمیتی ندارد؛ موضوع مهم کنترل افراد است. برای همین از برنامه‌هایی که امنیت کمی دارند، استفاده نمی‌کنم.» او تابه‌حال از جستجوگرهای تولید ایران استفاده نکرده است. می‌گوید: « تا وقتی جستجوگری به قدرت گوگل هست چرا از دیگر جستجوگرها استفاده کنم؟ موضوع تولید ایران یا خارجی بودن آن نیست، من ترجیح می‌دهم از کیفیت بهتر استفاده کنم. برای کوه رفتن از کفش لوا استفاده می‌کنم. این خرید حتی برای دوستانم عجیب است ولی برای من امنیت و راحتی پاهایم مهم است.»
این کتاب‌فروش اطلاعات خوبی دربارۀ کتاب‌های منتشرشده و نشده دارد. می‌گوید:« من سعی می‌کنم کارم را باکیفیت انجام دهم تا پول به دست آورم. وقتی کار می‌کنم به فکر پول نیستم، به پیشرفت کار و مخاطبم فکر می‌کنم. متقابلاً در دیگر قسمت‌های جامعه هم همین برخورد را انتظار دارم و فکر می‌کنم انتظار معقولی باشد. در بحث کیفیت برای من برند یا تولید خارجی بودنش اصلاً مهم نیست. اگر ایران بتواند کفش کوه بهتری بسازد، حتماً از آن استفاده می‌کنم.»
امنیت در برنامه‌های داخلی اهمیت بیشتری دارد
مرد سالمند با حرکات سریع از بین میزهای کافه عبور می‌کند. بدون استفاده از سینی تعداد زیادی از بشقاب‌ها و لیوان‌های خالی را در کسری از ثانیه از روی میز جمع کرده و آن را پاک می‌کند. پسرش دو سال می‌شود که بورس یکی از دانشگاه‌های آلمان را گرفت و رفت. یک سالی است که از تبلت استفاده می‌کند.« من فقط از وایبر، تلگرام و اسکایپ برای صحبت کردن با پسرم استفاده می‌کنم. » گوشی تلفن همراهش را که یکی از مدل‌های قدیمی است نشان می‌دهد. « این هم تلفن همراهم است. من دنبال ارتباط سریع هستم. سرعت اینترنت ما خیلی کم است. اگر برنامه‌هایی برای جبران این کمبود ساخته شود، استفاده می‌کنم. آیا با برنامه‌های ایرانی می‌توان با خارج از ایرآن‌هم ارتباط برقرار کرد؟»
دریکی از شرکت‌های تولید مواد غذایی کار می‌کند. برای او خرید از تولیدهای ایرانی اهمیت زیادی دارد. « ایران در رقابت با مارک‌های خارجی مواد غذایی می‌تواند پیروز شود. شرکت ما سلیقه ایرانی را می‌داند و محصولاتش را خاص این سلیقه تهیه می‌کند. اما مارک‌های خارجی یا به سلیقه کشور خود یا طبق ترجیح اکثریت خریداران، تولید دارند. اما اگر موضوع سیستم‌های اطلاعاتی باشد، من دوست ندارم اطلاعاتم در دسترس دیگران قرار بگیرد. بسیاری از میل‌هایی که می‌فرستم دارای اطلاعات مالی و فرمول‌های خاص تولید است. اگر قرار باشد این اطلاعات لو برود، شرکت ما ورشکسته خواهد شد. اگر بعد از چند سال استفاده، افراد معتمد این برنامه را به من پیشنهاد دهند، به انجام این کار فکر می‌کنم. در غیر این صورت ترجیح می‌دهم از برنامه‌هایی که تابه‌حال بوده‌اند استفاده کنم.»
بعد از ازدواج چند سالی در اداره کارکرد، بارد ای برای او به معنی خانه‌نشینی شد. بعدازاینکه دو کودک خود را به سنی رساند که بتواند به مهدکودک یا مادربزرگشان بسپارد، دیگر نتوانست با تغییراتی که در سیستم کاری به وجود آمده بود هماهنگ شود، در خانه ماند. با استفاده از گوشی هوشمند خود آخرین‌مدل‌های مانتو، کیف و کفش و لوازم خانه را چک می‌کند. « در چند گروه عضو هستم. آن‌ها همه‌چیز را باقیمت برای گروه می‌فرستند. به این وسیله زمان کمتری برای خرید لازم دارم. خب چون گردش در بازار با گوشی که در دست دارم ساده است، دوست دارم بیشتر بگردم تا بهترین جنس با کمترین قیمت را پیدا کنم. » دربارۀ شبکه‌های اجتماعی داخلی اما نظر متفاوتی دارد:« من به این برنامه‌ها هم اطمینان ندارم، اما اگر عکس‌هایی که برای دوستانم می‌فرستم به دست خارجی‌ها بی افتد، هیچ سودی برایشان نخواهد داشت. ولی اگر در برنامه‌های ایرانی اطلاعاتم لو رود، ممکن است برایم مشکل‌ساز شود.»
اتاقی با دیوارهای مخصوص، که حافظ صدا هستند برای هرکسی که در حال برقراری ارتباط با فرد دیگری است، مطلوب‌تر از اتاقی شیشه‌ای است. فرقی هم نمی‌کند که فرد در حال تشکر از زحمات مادرش یا ارائه اطلاعات محرمانه باشد. طبیعی است که انسان‌ها از کنترل شدن بیزارند. علاوه بر فاکتور مهم امنیت، در کشور ما که سرعت اینترنت محدود است، به نظر می‌رسد برای پذیرفته شدن برنامه‌ای از طرف مردم، کیفیت و سرعت آن‌هم اهمیت بالایی دارد. مخصوصاً در شرایطی که برنامه‌هایی سریع هرچند به‌ظاهر امن، در دسترس است.
انتهای پیام/.
